تغذيه نامناسـب در زنان حامله با نتايج نامطلوبي نظير وزن كم نوزاد در هنگام تولد يا مشكلات تغذيه اي زنان حامله و تأخير در وضع حمل همراه است. محققان سعي كرده اند شـاخص هـايي بـراي بيـان وضعيت تغذيه زنـان حاملـه معـين كننـد تـا در مـواردي كـه حاملگي پرخطر است، از آن شـاخص هـا اسـتفاده نماينـد. در ارتباط با اين موضوع، شاخص توده بدني در دوران بـارداري به عنوان يك شاخص مفيد محسوب مـي شـود. شاخص توده بدنی عبارت است از اندازه گيري نسبي درصد چربي و توده عضلاني در بدن انـسان که از طريق تقسيم كردن وزن بر حسب كيلوگرم بر مجذور قـد بـر حـسب متـرمربـع بـه دسـت مـي آيـد. موسـسه پزشـكي آمریکا جدولی را پیشنهاد کرده اند که طبق آن، شاخص توده بدني مادر قبل از بارداري بـه چهـار گـروه کم وزن، وزن طبیعی، وزن بالا و چاق تقسیم بندی شده است. برخي مطالعات اپيدميولوژيكي نـشان داده كـه بـين وزن قبل از بارداري مادر با پيامدهاي نوزادي ارتبـاط وجـود دارد، به طوريكه اگر شاخص توده بدني قبل از بارداري كمتـر از ۱۹/۸ باشد، ممكن است نشان دهنده كمبود تغذيه اي مزمن و اگر شاخص توده بدني قبـل از بـارداري بـالاتر از ۲۶ باشـد، بيانگر عدم تعادل بين جـذب انـرژي و مـصرف آن اسـت كـه باعـث چربـي دار شـدن بـدن و افـزايش وزن مـي شـود. مـادراني كـه قبـل از بارداري، داراي شاخص توده بدني بـالا مـي باشـند، عـوارض دوران بارداري، پيامدهاي زايماني و پيامدهاي نوزادي در آنان بيشتر است. از جمله اين پيامدها مي توان به جنين درشت (بيشتر از ۴۵۰۰ گرم)، پرزانتاسيون معيوب، زايمان سـزارين، بستري شدن نوزاد در بيمارستان و مـرگ جنينـي حـين تولـد اشاره نمود. در مادراني كه قبل از بارداري لاغر هستند و يا داراي وزن كمتر از حد نرمال مي باشند، پيامدهاي بارداري همچون زايمان زودرس و وزن كــم هنگــام تولــد نــوزاد افــزايش مــي يابــد. لذا با توجه به تاثیر شاخص توده بدنی بر روی برخی از پیامدهای نوزادی، لازم است که برنامه‌ریزی‌های آموزشی، حمایتی و مشاوره‌ای جهت مادران انجام گیرد تا از وضعیت جسمی مطلوب مادر پیش از بارداری اطمینان حاصل شود، در نتیجه موجبات ارتقاء سطح سلامت مادران و نوزادان فراهم آید.