در گذشته تصور بر اين بود كه نوزادان بـه علـت سيـستم اعصاب توسعه نيافته و عدم ايجاد پوشـش ميلـين در اعـصاب محيطي قادر به درك درد نيستند. در حالي كـه امـروزه مشخص شده است كه نوزادان ظرفيت عملكردي و آناتوميكي پاسخ به محركات دردنـاك را در مرحلـه قبـل از تولـد پيـدا می کنند ولی با وجود اين در اكثر نـوزادان معمـولاً كنتـرل موثر درد صورت نمی گیرد. در صورتی که تحقیقات نشان داده اند درد كنترل نشده در نوزاد انـسان مـي توانـد منجـر بـه آسيب هاي دائمي در اجزاء رشد و تكامل شناختي و به علـت انعطاف پذير بودن مغز در حال رشد، باعث تغيير در پاسـخ بـه محركات دردناك بعدي شود. اخيراً در كشورهاي پيشرفته از ضد دردهاي موضعي استامینوفن و ایبوبروفن برای تسکین درد پروسیجرهای دردناك استفاده مي شود ولي امكان دارد كـه ايـن روش هـا در استفاده روتين قابل اجرا نباشند و براي مـوثر بـودن، نيـاز بـه صرف زمان طولاني قبل از پروسيجر داشته باشند. امروزه تحقيقات زيادي در مورد روش هاي غيـر دارويـي تسكين درد در نوزادان صورت گرفته اسـت كـه از آن جملـه مي توان به استفاده از ساكاروز اشاره كرد. ساكاروز خوراكي به عنوان يك ماده مـوثر بركـاهش درد، كوتـاه اثـر، ارزان و بـه راحتي قابل استفاده مي باشد. و اين ويژگي هـا سـاكاروز را براي استفاده روتين جهت كاهش درد بسيار مطلوب مي نمايـد. در مطالعه ای که در کشور ترکیه انجام شده بود نشان داد به نوزادانی که ساکاروز خوراکی ۳۰ درصد داده شده بود بعد از سوزن زدن به پاشنه پا کمتر گریه کرده بودند. تحقیقات نشان داده است كه ساكاروز ۵۰ درصـد درد ناشي از تزريق واكسن هپاتيت B در نوزادان را مي كاهد. به طور كلي مي توان با استفاده از ساكاروز به عنوان يك ماده ارزان و بدون عارضه درد ناشي از تزريفات عضلاني در نوزادان را كاسته و از عوارض ناشـي از عدم تسكين درد در ايشان پيشگيري كرد.