از مشكلات عمده زندگي صنعتي امروزي، اختلالاتي است كه ناشي از وضعيت هـاي نامناسـب روزمـره و عـدم اسـتفاده صحيح از عضلات به دليل زندگي ماشيني ايجاد مـي شـود كـه موجب بروز ناهنجاريهايي در وضـعيت بـدن مـي شـود. وضعيت جلوآمده سر، يكي از رايج ترين انحرافات وضعيتي در ربع فوقاني بدن است و جزء سندرم هاي درد مزمن طبقه بنـدي می شود. عوارض متعددي از وضـعيت جلـوآمـده سـر در سيستم عصبي و عضلاني و مفصلي ايجاد مـي شـود كـه از آن جمله مي توان به موارد زير اشاره كـرد: سـر بـه سـمت عقـب متمايل مي گردد و گردن روي سينه خم مي شود. عضـلات كوچك عمقي كه شامل عضلات سـاب اكسـيپيتال مـي باشـند. دچار كوتاهي مي شوند و عضلات خم كننده عمقي گردن ضعيف می گردند. در نتيجه اخـتلال عمـلكـرد عضـلات كوچـك عمقي و اكستنشن فقـرات گردنـي، بـازوي گشـتاوري عضـله استرنوكليدوماستوئيد افزايش مي يابد و از آنجايي كـه عضـله استرنوكليدوماستوئيد يك عضله ثبـاتي نيسـت، بـراي ايجـاد پاسخ هاي ثبات دهنده، كفايت كامل را ندارد و سبب مي شود تا فشار بر مفاصل گردني افزايش يابد. عضلات ناحيه گردن يك تراكم بـالايي از دوك عضـلاني دارد كـه در نتيجـه ايـن فراواني دوكي، عضلات گردن نقش اصلي را در فـراهم آوردن اطلاعات حس عمقـي گـردن بـه عهـده دارنـد لـذا تغييـر در عملكرد اين عضلات در اثر وضعيت نامناسب سر، تأثير منفـي زيادي روي كنترل حركت و تعادل ايجاد مـي كنـد. از آنجايي كه در وضعيت جلوآمده سر در ربع فوقاني بدن، سـر نزديك يا خارج از محـدودهاي كـه ثبـات تعـادلي را احاطـه مي كند، قرار مي گيرد از اين رو سبب جابه جايي قـدامي مركـز جرم بدن و خط جاذبه در ارتباط با محدوده ثبات مـي شـود و ممكن است روي تعادل فرد تأثير بگذارد. از ايـن رو شناخت زود هنگام و برطرف نمودن انحراف رو به جلو سر مي تواند به كاهش اختلالات ناشي از تغيير وضعيت و نقص در كنترل حركت كمك كند بنابراين يك برنامه ورزشي بـا هـدف بهبود كنترل عصبي عضلاني توصيه مي شود تا بـا ارائـه روش درماني هدفدار، اصلاح انحراف سر و بهبود تعـادل بـه طـور همزمان ايجاد گردد.