در سال ۱۹۸۵ کالج آمریکایی زنان و مامایی راهنمای ورزش در دوران بارداری را به اطلاع عموم رساند و اعلام کرد که زنان حامله فعال باید شدت و مدت و فاصله و نوع ورزش خود را در حد و مرزی قرار دهند که کمترین آسیب را برای مادر و نوزاد داشته باشد و در سال ۱۹۹۴ پیشنهاد خود را بهبود بخشید و اعلام کرد که زنان باردار با انجام ورزش حتی در سطح سبک تا متوسط به طور روتین باید از فواید ورزش بهره مند شوند و ورزش منظم حداقل سه بار در هفته شکل مناسبی از فعالیت متوسط در دوران بارداری است. فواید ورزش در دوران بارداری شامل کاهش مسمویت بارداری، کاهش دیابت بارداری، سزارین کمتر، درد کمتر، کاهش اضطراب و تهوع و کاهش صدمات قلب، رفع بی خوابی، کاهش گرفتگی پا و جلوگیری از افزایش وزن نامتناسب است. شواهد نشان می دهند که ورزش در دوران بارداری بدون عارضه و بی خطر است. مزایا و معایب و خطرات مرتبط با فعالیت فیزیکی در همه افراد وجود دارد اما برخی ملاحظات ویژه پزشکی و ورزشی برای مادر باردار وجود دارد که باید به آنها توجه شود. تحقیقات نشان داده اند که مناسب ترین فعالیت ورزشی در طول حاملگی ورزش های هوازی مثل آهسته دویدن، شنا، دوچرخه سواری و یا نرمش های سبک می باشد و ورزش تا سطح آمادگی جسمانی و تمرینات قدرتی متوسط در طول حاملگی قابل قبول است و باید در محدوده کمتر از حداکثر توان باشد. پیاده روی به عنوان یک ورزش هوازی سبک، مفرح و مطمئن در دوران بارداری بیشتر از سایر ورزش ها توصیه شده است و طبق آمارهای موجود نشان داده شده است که مادران باردار و پزشکان و متخصصان ورزشی تمایل بیشتر بر انجام این ورزش در دوران بارداری دارند به طوری که پیاده روی را برای مبتدیان یک انتخاب عالی در افزایش توان هوازی می دانند.