عدم تحمل گلوكزبا شدت متغيـر كـه اولـين بـار در طـي بارداري شـروع و يـا تـشخيص داده شـود، ديابـت بـارداري گفتـه می شود و يا ديابت بارداري به شرايطي اطلاق مـي گـردد كـه سطح گلوكز خون در طي بارداري بـالا رفتـه و علايـم ديابـت در خانم بارداري كه قبلاً ديابت برايش تشخيص داده نشده ديده شود.
درمان:
الف- رژیم: مشاوره تغذيه اي يك نكته مهم در مراقبـت و درمان اين بيماران است. هدف از چنين درماني آن است كه مواد غذايي مورد نياز مادر وجنين تأمين گـردد، سـطح گلـوكز كنتـرل شود و از كتواسيدوز ناشي از محروميت غذا (ناشتايي) پيـشگيري گـردد.رژيم درماني بايد داراي دفعات زيـاد و مقـدار كـم در هـر وعـده غـذايي باشـد كـه سـبب جلوگيري از افزايش گلوكز بعد از غذا و كتوز ناشي از گرسنگي قبل از غذا شود. در خـانم هـاي بـاردار چـاق ( بـيش از ۱۲۰ درصد وزن ايده آل ) بايد ميزان كالري كمتـري بـه ازاي هـر كيلوگرم از وزن كل بارداري داده شـود . زيـرا كـه ايـن خـانم هـا درصد بالاتري از وزن بدنشان را بافت چربـي تـشكيل داده اسـت.
ب- ورزش: يك برنامه ورزشي مناسـب در بيمـاران داراي ديابـت بارداري توصيه مي گردد. محققين نشان داده اند كـه يـك برنامـه ورزشي با بهبود كارايي قلبي ـ عروقي در مقايـسه بـا رژيـم بـدون ورزش باعـث بهبـود كنتـرل قنـد خـون مـي گـردد. ورزش هـاي مناسب آنهايي هستند كه از عضلات قسمت فوقاني بـدن اسـتفاده مي كنند و يـا فـشار مكـانيكي انـدكي را بـر روي ناحيـه تنـه وارد  می کنند. ورزش براي ۲۰ دقيقه ۳ بار در هفته مي تواند سطوح قند خـون را در بيماران بـا ديابـت بـارداري بـه طـور بـارزي كـاهش دهـد.
ج- انسولين: انسولين يك درمان فارماكولوژيك است و وقتـي بـه رژيم درماني اضافه مي گردد بيشترين اثـر را در كـاهش مـرگ و مير جنين دارد . شروع درمان با انسولين مي توانـد بـر پايـه كنتـرل گليسمي بـا يـا بـدون ارزيـابي رشـد جنـين باشـد . انجمـن ديابـت آمريكا درمان با انسولين را زماني توصيه مي كند كه رژيم درماني قادر به نگهداري سطوح گلوكز پلاسما كمتـر از ۱۰۵ ميلـي گـرم بر دسي ليتر يا گلوكز پلاسماي يك سـاعت بعـد از غـذا كمتـراز ۱۵۵ ميلي گرم بر دسي ليتر، يا گلوكز پلاسماي دو ساعت بعـد از غذا کمتر از ۱۳۰ میلی گرم بر دسیل لیتر نباشد.