امروزه همه اقشار براي انجام فعاليتهاي روزمره خود نيازمند وسايط نقليه هستند. به نظر مي رسد برخي افراد فاقـد مهارتهـاي لازم در استفاده از وسايط نقليه هستند و با انجام رفتارهايي كه مصداق رفتار پرخطراست، موجب بروز خسـارات جبـران ناپـذير جـاني و مالي مي شوند. آمارها نشان مي دهند كـه در هر ۵ ثانيه يك مرگ بر اثر حادثه رانندگي رخ مي دهد و برآورد شده است. در ايــران آمــار تصادفات رانندگي در دهه اخير رشدي ده درصدي داشته، ميزان مرگ و ميرهاي حـوادث راننـدگي ۱۵ برابـر كشـورهاي توسـعه يافته است. رانندگي رفتاري است كـه فـرد بعنـوان الگوهـاي عملـي بـر مـي گزينـد و بـا وسـيله نقليـه آنهـا را بـه اجـرا در مـي آورد ، ماننـد سرعت، ميزان تمركـز و حفـظ ميـزان فاصـله اسـتاندارد و دو دســته رفتارهــاي مثبــت و رفتارهای منفی را شامل می شود. بـه مجموعـه رفتارهـاي منفـي در راننـدگي، راننـدگي تهـاجمي، يـا راننـدگي پرخطر گفته مي شود. اين رفتارها دو گروه از اشتباهات و تخلفات را پوشش می دهند. رفتـار راننـدگي هر شخص به طوركلي درون مجموعه اي از رفتارها قرار مي گيرد كـه بـدان شخصـيت اطـلاق مـي شـود. اعتقاد براين اسـت افرادي كه از سلامت مطلـوب روانـي بهـره منـد نيسـتند، بـا قـرار گرفتن در جايگاه رانندگان شخصي يا عمـومي سـلامت خـود و ديگران را به مخاطره مي اندازند. رانندگي پديده اي است كه انسـان را در شرايط خاص و ويژه اي قرار مي دهد ايـن شـرايط، موجـب مي شود برخي رفتارهاي مبتني بر شخصـيت راننـده بـا وضـوح و عينيت بيشتري آشـكار شـود. از سـوي ديگـر راننـدگي، رفتـاري اجتماعي است كه گستره وسيعي از كنشهاي شناختي، عـاطفي و شخصيتي افراد را تحت تأثير قرار مي دهد؛ بنابراين افرادي كه بـه رانندگي اقدام مي كنند همواره نيازمند آگـاهي از وضـعيت روان شـناختي خـويش هسـتند، لـذا توصـيه می شود جهــت اخـــذ گواهينامـــه، تمديـــد آن و حتـــي در فواصـــل زمـــاني مـــــنظم، ارزيـــــابي هـــــاي روان شـــــناختي از راننـــــدگان (شخصـــي يـــا عمـــومي) انجـــام گيـــرد و راننـــدگاني كـــه بنا به صلاحديد، نيازمنـد آمـوزش يـا مشـاوره هسـتند(راننـدگان پرخطـريـا هجـومي) بـه صـورت حضـوري يـا غيرحضـوري در برنامه هاي آموزشـي ويـژه قـرارگرفتـه و بـا كسـب نمـره قبـولي ، مجوز رانندگي خود را حفظ كنند.