آنتي بيوتيك ها جز مفيدترين داروهايي هستند كه تا به حال شناخته شده اند. هرچند اين دسته از داروها تا به حال جان ميليونها نفر را نجات داده اند با اين وجود مانند ساير داروها عوارضي نيز دارند و مي توانند نقاط مختلف بدن از جمله خون  پوست، دهان، چشم و ساير نقاط بدن را گرفتار سازند. يكي از عوارض آنتي بيوتيك ها گرفتاري كبد به صورت هاي مختلف مي باشد كه در بعضي از موارد، بخصوص در صورت تداوم مصرف آن مي تواند كشنده باشد. متاسقانه در اكثر موارد قابل پيش بيني نيست كه آنتي بيوتيك تجويزي در آن فرد خاص عوارض كبدي ايجاد مي كند يا خير. در يك بررسي انجام شده در آمريكا نشان داده شده است علت بيش از ۵۰ % موارد پذيرش بيماران با نارسايي حاد كبد، مصرف داروها از جمله آنتي بيوتيك ها مي باشد. گرفتاري كبد ناشي از مصرف آنتي بيوتيك ها مي تواند همراه يا بدون علايم باليني باشد و شدت آن مي تواند بسياركم، به صورت افزايش آنزيم هاي كبدي تا بسيار شديد به صورت نارسايي حاد كبدي باشد. همچنين گرفتاري كبد مي تواند به شكل هپاتيت حاد، انسدادي يا مخلوطي از آنها باشد. در صورتي كه گرفتاري كبد همراه با علايم باليني باشد معمولا به شكل هپاتيت حاد ويروسي تظاهر مي كند و علايم عمده آن زردي، احساس بيماري، بي اشتهايي، تهوع و درد شكم مي باشد. با اين وجود مي تواند با تابلوي هپاتيت مزمن، سيروز، سندرم انسدادي سينوزوئيدال نيز تظاهر كند.
فاصله زماني بين مصرف آنتي بيوتيك و شروع علايم كبدي براي هر آنتي بيوتيك متفاوت ولي با توجه به مكانيسم هاي ايجاد و عوارض مي توان حدس زد كه كدام دارو بيشتر مسئول مي باشد. در موادي كه بالقوه هپاتوتوكسيك هستند معمولاً فاصله مصرف دارو تا شروع علايم چند ساعت طول مي كشد، ولي در موارد ايديوسينكراتيك بين يك هفته تا ۳ ماه طول مي كشد. به طور معمول واكنشهاي آلرژيك كبدي در فاصله يك تا ۵ هفته پس از مصرف آنتي بيوتيك شروع مي شود. در مواردي كه مكانيسم هاي حساسيتي دخالت نداشته باشند ممكن است عوارض دارويي بعد از ۳ ماه از مصرف دارو مشاهده شود. با اين وجود در موارد كمي عوارض كبدي پس از يكسال نيز مشاهده مي شود.