شيوع پوكي استخوان در زنان ۴ برابر مردان است. ده درصد كاهش در توده استخواني در دوران نوجواني منجر به دو برابر شدن خطر بروز پوكي استخوان در بزرگسالي مي شود. دوران كودكي و نوجواني بهترين فرصت براي افزايش توده استخواني از طريق تعديل سبك زندگي و عوامل محيطي مي باشد. سبك زندگي از جمله تغذيه و ورزش از عوامل تاثيرگذار بر پوكي استخوان به شمار مي روند. همچنين آموزش و پيشگيري از پوكي استخوان در سنين نوجواني و كاهش خطر سقوط و شكستگي ها، از جمله عوامل مهم در رابطه با تغيير شرايط بروز پوكي استخوان به شمار مي روند. روزانه ۲۵ دقيقه فعاليت فيزيكي منظم سلامت استخوان گردن فمور را در بچه ها افزايش مي دهد. سبك زندگي شهري بي تحركي و عدم استفاده از استخوان ها از جمله خطر عوامل پوكي استخوان به شمار مي روند. براساس پژوهش هاي انجام شده، شكل گيري استخوانها در دوران كودكي نياز به ذخاير كلسيمي بالايي دارد و چون جذب كلسيم در بزرگسالي و سالمندي نسبت به دوران نوجواني كاهش مي يابد پس ضروري است در سنين نوجواني و كودكي دريافت كلسيم افزايش يابد تا تراكم استخواني بهتر شكل گيرد. بهترين منابع غذايي سرشار از كلسيم براي نوجوانان فرآورده هاي لبني مي باشند. سه بار استفاده از فرآورده هاي لبني در روز، خطر كاهش توده استخواني را كاهش مي دهد. دريافت روزانه كلسيم براي نوجوانان بايد ۳۰۰ ميلي گرم باشد همچنين مصرف ويتامين D برای افزایش جذب کلسیم و کاهش دفع آن از طریق ادرار لازم است. این ویتامین هم می تواند از طریق پوست در بدن ساخته شود و هم از طریق رژیم غذایی وارد بدن می شود. از آنجایی که تولید ویتامین D در پوست با افزایش سن کاهش می یابد، بنابراین باید در دوران نوجوانی و کودکی به سنتز این ویتامین در پوست توجه بیشتری شده و هر هفته چند بار و هر بار مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه بخشی از بدن مثل دست و پاها در معرض مستقیم نورخورشید قرار گیرد. سایر عوامل تاثیرگذر در بروز پوکی استخوان قد، وزن، فعالیت گنادها، عملکرد آدرنال، کمبود ستروژن و تستوسترون، مصرف طولاني مدت داروها بيحركتي طولاني مدت، سوء تغذيه، مصرف كافئين بالا و هايپرپاراتيروئيديسم، ديابت و تيروتوكسيكوز، مصرف سيگار و الكل و تاريخچه فاميلي مثبت مي باشند.