سير گياهي است كه مقوي سيستم ايمني بوده و مصرف آن در بعضي از سرطانها مفيد بوده است. سير، گياهي علفي، با پياز مركب، حاوي چند بولب كوچك، قرار گرفته در يك غشاء مشترك و متعلق به تيره ليلياسه است. سير حاوي تركيبات آلي گوگردي و فروكتوزان است. تركيبات گوگردي موجود در سير، از اسيد آمينهاي به نام آلئين، حاصل مي گردد. اين اسيد آمينه توسط آنزيمي به نام آليناز، در هنگام خرد شدن، آليسين توليد مي نمايد.
 سير، داراي اثراتي همچون معرق، خلط آور، ضد اسپاسم، ضد ويروس، ضد عفوني كننده، پايين آورنده فشار خون، ضد مالاريا، اشتها آور، صفرا آور است. احتمالاً اس آليل سولفيدها، مولكولهاي موجود در سير هم مي توانند نقش بسزايي در جلوگيري از رشد سلولهاي سرطاني داشته باشند. با توجه به اثر تقويت كننده سير بر سيستم ايمني و اثرات مواد مختلف سير يا متابوليتهاي آن بر بعضي از انواع سرطان، انتظار مي رود اين گياه بر فيبروساركوم نيز مؤثر باشد. فيبروساركوم بافت نرم، توموري بدون درد و با رشد عمقي بوده و بنابراين تشخيص آن از نظر زماني، ديرتر صورت مي گيرد. از طرفي در زمان تشخيص، تومور بي نهايت بزرگ است كه فاشياي عضلات را نيز، درگير مي كند ولي با تشخيص و درمان زود هنگام، مي توان ميزان بقاي بيماران را افزايش داد. با توجه به طعم نسبتا مشابه اندام هوايي سير با خود سير، اين احتمال وجود دارد كه اندام هوايي سير نيز در مهار رشد سلولهاي سرطاني مؤثر باشد. احتمالاً قدرت بالاي ظرفيت آنتي اكسيداني سير، مي تواند در ممانعت از ايجاد تومور و رشد آن موثر باشد. همچنين سير تازه كارايي بيشتري در مقايسه با اندام هوايي سير داشته كه احتمالا با محتواي تركيبات فنولي، ظرفيت آنتياكسيداني و وجود تعدادي از تركيبات گوگردي آن در ارتباط است و به نظر مي رسد كه كاربرد دوزهاي بالاتري از عصاره اندام هوايي سير تازه مي تواند اثراتي مشابه با سير تازه داشته باشد.