كاربرد وسيع نانو ذرات در صنعت، كشاورزي و پزشكي مستلزم انجام تحقيقات گسترده و جامع تر در خصوص اثرات سوء احتمالي آنها بر انسان مي باشد. گرچه تا كنون تحقيقاتي روي حيوانات انجام شده است ولي آشنايي با مكانيسم اثرات سمي نانو ذرات بر سلامت انسان نيازمند انجام بررسيهاي بيشتر مي باشد. به نظر مي رسد در حال حاضر اطلاعات موجود براي درك كامل سميت بالقوه نانو ذرات كافي نمي باشد.

نانو مواد به موادي اطلاق مي شود كه اندازه آنها كمتر از يك صد نانومتر باشد. از نظر شيميايي، نانو مواد به چند دسته نانو ذرات بر مبناي كربن (مانند فلورين و نانوتيوب كربني)، نانوذرات اكسيد فلزي(مثل اكسيد الومينيوم)، نانو ذرات اكسيد غير فلزي(مانند SiO۲)، نانو ذرات فلزي (مثل طلا، نقره) و كوانتوم دات ها(مانند سولفيد كادميم و سولفيد روي) تقسيم مي شوند. با توجه به اندازه و نسبت سطح به حجم نانو مواد، خصوصيات فيزيكي و شيميايي آنها نيز منحصربه فرد مي باشد و به همين علت اثرات بيولوژيكي آنها م يتواند كاملاً متفاوت از ذرات معمولي باشد. استفاده از نانو ذرات در سالهاي اخير در زيست فناوري، پزشكي، داروسازي، صنايع غذايي، انرژي و صنايع شميايي بطور سريع افزايش يافته است. نانوذره سیلیس در پزشکی عمدتا در تشخیص و درمان سرطان، طراحي و ساخت نسل جديد نانو داروها به عنوان حامل نانويي با هدف انتقال دارو يا ژن و همچنين عكسبرداري استفاده مي شود. علاوه بر كاربرد نانوذرات سيليكاتي در سيستم رهايش DNA ،از نانومواد اكسيد سيليسيوم در اهداف تشخيص، عكسبرداري و دارو رساني و حتي صنايع غذايي و مواد آرايشي استفاده مي شود اين نانو ذره مي تواند از طريق پوست، ريه و گوارش به بدن وارد و به راحتي جذب و سريعا در قسمتهاي مختلف بدن پخش و در ارگانهاي هدف مستقر و حتي از غشاي سلولي نيز عبور مي كنند. نتايج مطالعات قبلي نشان مي دهد كه مواجهه با نانو ذرات مي تواند منجر به بيماريهاي مختلف در كبد، ريه، كليه و خون انسان گردد. همچنين بيماريهاي لوپوس، نارسايي مزمن كليوي، آرتريت روماتوئيد و اسكلروزيس سيستميك نيز به علت مواجهه با نانو ذره SiO۲ گزارش شده است، در حالي كه سيليس چند وجهي مي تواند منجر به سيليكوزيس و سرطان ريه گردد.