یکی از تبعات عدم رعایت بهداشت دهان و دندان، بوی بد دهان است. هالیتوزیس یا بوی بد دهان صدها سال است که ذهن بشر را به خود معطوف کرده است و در متون کهن نیز در این باره و در مورد روش های درمانی آن مطالبی به چشم می خورد. اغلب بالغین حداقل گهگاه از بوی بد دهان خود در رنج می باشند. هالیتوزیس یک بیماری نیست بلکه نشانه ای از وجود یک بیماری در قسمتی از بدن فرد است. شایع ترین علت بوی بد دهان بهداشت ضعیف دهان است. به همین دلیل یکی از راههای رفع آن البته با توجه به علت، رعایت بهداشت دهان و دندان است. بوی بد دهان ممکن است یکی از مهمترین ابزار ایجاد انگیزه برای بهبود سلامت دهان و دندان به خصوص در نوجوانان به دلیل حساسیت بالای آنها به روابط اجتماعی باشد. با تمرکز بر روی تغییر رفتاری مثبت، نوجوانان با شدت بیشتری در زمینه بهداشت دهان و دندان تلاش می کنند تا بوی بد دهان خود را کاهش دهند. بین بوی بد دهان و کاهش روابط اجتماعی ارتباط وجود دارد و افرادی که دچار این مشکل اند، سعی می کنند با دیگران فاصله بگیرند، جلوی دهان خود را بگیرند و یا اینکه کمتر صحبت کنند. در بسیاری از سطوح اجتماعی افراد متوجه مشکل خود نیستند اما اثرات منفی بوی بد دهان روابط آنها را تحت تاثیر قرار می دهد. هر چه میزان بوی بد دهان بیشتر باشد، شرایط روانی افرد بدتر است. استفاده از نخ دندان و مسواک زدن ( به عنوان رفتار خود مراقبتی سلامت دهان) به عنوان مهمترین عوامل در پیشگیری محسوب می شوند. با این حال میزان استفاده از مسواک و نخ دندان هنوز در حد پایین است. لذا پیشنهاد می گردد برنامه آموزشی مداومی با موضوع آموزش بوی بد دهان همراه آموزش بهداشت ( بوی بدی دهان یا پوسیدگی و بیماری لثه) در مدارس اجرا شود.