رفتن به محتوای اصلی
امروز: ۱۱:۵۱:۳۶ ۲۰۲۴/۲۹/۰۳     ورود
EN - FA

برای تبلیفات در سایت

 

 

 

 

 

 

 

 

 

برای تبلیفات در سایت

 

 

 

 

 

 

 

 

برای تبلیفات در سایت

نانو ذرات مغناطیسی به علت ویژگی‌های منحصربه‌فرد آن‌ها توجه بسیاری از محققین در زمینه ­های مختلف به سمت خود معطوف کرده‌اند. تثبیت آنزیم بر روی نانو ذرات مغناطیسی عامل دار شده، با حفظ فعالیت پروتئین آزاد و پایداری بهینه، به وسیله روش‌های متنوع اصلاح سطح، توسعه‌داده شده است. نانوذرات مغناطیسی به دو دسته اصلی پارامغناطیس و فرومغناطیس دسته بندی می شوند. وجه تمایز آنها پس از حذف میدان مغناطیسی خارجی نمود می یابد. بدین صورت که در ذرات پارامغناطیس پس از حذف میدان هیچ گونه خاصیت مغناطیسی وجود ندارد و این در حالی است که خاصیت مغناطیسی در مواد فرومغناطیس حفظ می شود. سوپر پارامغناطیس مخلوطی از پارامغناطیس و فرومغناطیس است که با حذف میدان مغناطیسی خارجی، هیچ گونه خاصیت مغناطیسی را نشان نمی دهند. محققین در پژوهش های خود از نانوذرات مغناطیسی متنوع کبالت، آهن و نیکل بهره گرفته اند. اما در این میان اکسیدهای آهن بیشترین مورد استفاده را دارند. نانوذرات اکسید آهن شامل دو دسته مگهمیت و مگنتیت می باشند. مگنتیت شکل معمول اکسید آهن مغناطیسی است. این نانوذرات سمیت کمی داشته و زیست سازگار هستند. نانوذرات سمیت کمی داشته و زیست سازگار هستند. نانوذرات مغناطیسی آهن واکنش پذیری بالایی داشته و به آسانی دستخوش تخریب تحت تماس مستقیم با محیط می شوند. نانوذرات اکسید آهن مغناطیسی به دلیل ویژگی های منحصر به فرد مثل خاصیت پارامغناطیسی، مساحت گسترده، نسبت سطح به حجم بالا و امکان جداسازی آنزیم تحت اثر یک میدان مغناطیسی خارجی، در تثبیت آنزیم ها بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. نانوذرات مغناطیسی را می توان با روش های بیولوژیکی، فیزیکی و شیمیایی تهیه کرد. ازجمله روش های فیزیکی می توان به رسوب فاز گاز، لیتوگرافی پرتوالکترونی اشاره کرد. روش های شیمیایی مرطوب شامل روش سل- ژل، اکسیداسیون، هم رسوبی شیمیایی، واکنش های هیدروترمال، روش الکتروشیمیایی، روش فاز بخار- آئروسل، واکنش های تخریب سونوشیمیایی، روش سیال فوق بحرانی، سنتز با استفاده از نانوراکتورها  روش های میکروبی است. گرچه روش های فیزیکی آسان هستند ولی کنترل اندازه ذرات آنها مشکل است.

field_video
کپی رایت | طراحی سایت دارکوب