اگر چه ويروس كوويد-۱۹ تمام گروههـاي سـني را درگيـر مي كند، ولي مطالعات نشان داده اند كه افراد مسن بيشترين ميزان مرگ و مير را دارا هستند. داده هاي به دست آمـده از كشور چين و ايتاليا نشان داد كه بيشـترين ميـزان مـرگ و مير در سنين ۶۰ سال و بالاتر بوده است. پاسخهاي التهابي كه در بيماران مبـتلا بـه كوويـد-۱۹ بـه وجود مي آيـد شـامل افـزايش سـايتوكاينهـا، اخـتلال در سلولهاي خوني و فاكتورهاي انعقادي است با فعـال شدن عوامل التهابي، توليد نوتروفيـل افـزايش مـي يابـد در حالي كه از بين رفتن لنفوسيتهـا تسـريع مـي گـردد. تظـاهرات بـاليني ايـن بيمـاري حتي در بيماراني كه داراي همان عفونت ويروسـي هسـتند، متفاوت است. شدت ايـن بيمـاري ممكـن اسـت بـه تعـداد سلولهاي ايمني بدن مربـوط باشـد. كرونا ويروس اندامهاي حياتي بدن را به طـور مسـتقيم يـاغيرمستقيم درگير مي كند، در بين عوامل غيرمستقيم ايجـاد مـوج سـايتوكايني توسـط سـلولهـاي ايمنـي منجـر بـه آسيبهاي بافتي شديد مي شود. اين موضوع باعث شـد كـه محققان به سمت داروهاي سركوبگر سيسـتم ايمنـي ماننـد گلوكوكورتيكوئيدها پيش روند، ولي نتيجه مطلـوب حاصـل نشد. در حقيقــت، لنفــوپني حاصــل كوويــد-۱۹ و بســياري از بيماريهاي ويروسي است، كاهش تعداد شمارش لنفوسـيتها نشان دهنده پيشرفت در بيماري است در حالي كه افـزايش سطح با بهبودي و ترخيص همراه است. توجيه متداول براي ايجاد لنفوپني اين است كـه، ترشـح سـايتوكاينهـا و كموكاينها، سلولهاي ايمني بدن، به ويـژه مونوسـيتهـا و لنفوسيتهاي T اما نه نوتروفيـلهـا، را از خـون بـه محـل آلوده جذب مي كند و جذب ريوي سلولهاي ايمني از خون و نفوذ لنفوسيتها به مجاري هـوايي ممكـن اسـت لنفـوپني و افزايش نسبت نوتروفيل به لنفوسيت (NLR) را در بيماران مبتلا به عفونت توضیح دهد. به طور كلي شـاخص گلبـول هـاي سـفيد خـون در افـراد كرونايي با ويژگيهاي باليني شديد افزايش مـي يابـد. بطورکلی مي توان نتيجه گرفت كه افزايش NLR يـك نشـانگر پـيش بينـي كننده پيش آگهي بـراي بيمـاران مبـتلا بـه ۱۹-COVID است.