رژیم غذایی و تغذیه همواره بر عملکرد صحیح سیستم ایمنی تاثیر می گذارند و خطر و شدت عفونت ها را تعیین می کنند. روابط دوطرفه ای بین رژیم، مواد غذایی، عفونت و ایمنی وجود دارد. برای عملکرد صحیح، سیستم ایمنی بدن به مقدار کافی مواد مغذی ( چربی ها، پروتئین ها، کربوهیدرات و همچنین آب و ریز مغذی ها مانند ویتامین ها و مواد معدنی) نیاز دارد. در مورد برخی از مواد مغذی، افزایش مصرف بالاتر از توصیه های غذایی می تواند مکانیسم های دفاعی سیستم ایمنی را بهینه کند.

پروتئین

کمبود پروتئین رژیم غذایی یا اسیدهای آمینه باعث اختلال در عملکرد سیستم ایمنی و افزایش حساسیت حیوانات و انسان ها به بیماری های عفونی می شود. سوء تغذیه پروتئین، غلظت بیشتر اسیدهای آمینه موجود در پلاسما را کاهش می دهد. خواص ایمنی بدن به پروتئین و به ویژه به برخی از اسیدهای آمینه مانند اسیدهای آمینه آرژنین، گلوتامین، تائورین و آمینو اسیدهای حاوی گوگرد نسبت داده شده است. در مورد نقش پروتئین مهمی به نام آلبومین می توان به این موضوع اشاره کرد که سطح آلبومین منحصرا به وضعیت تغذیه ای مرتبط نیست، اما بخشی از چندین شاخص غربالگری غذایی است و با شرایط تغذیه ای همراه است. به علاوه کمبود پرآلبومین از علائم سوء تغذیه است که این خود در ایجاد و پیشرفت نارسایی تنفسی نقش اساسی بازی می کند.
اسیدهای چرب اشباه نشده امگا ۳
اسیدهای چرب اشباع نشده با زنجیره طولانی واسطه های مهم التهاب و پاسخ ایمنی تطبیقی هستند. اسیدهای چرب بلند زنجیر امگا ۳ و امگا ۶ عمدتا باعث تقویت اثرات ضدالتهابی می شوند. التهاب در برخورد با عفونت ایجاد می شود و در نهایت با پایان یافتن آن رفع می گردد. التهاب واکنش طبیعی بدن به عوامل بیماریزا است و خود می تواند در حجم بالا برای بدن نامناسب باشد. اسیدهای چرب امگا ۳ باعث تقویت اثرات ضدالتهابی در بدن می شوند نکته قابل توجه این است که کم بودن این اسید چرب باعث دوام پاسخ التهابی می گردد. بنابراین امگا ۳ به عنوان یک داروی ضدویروس به خدمت گرفته می شود، می تواند به عنوان یکی از مداخلات بالقوه جهت پیشگیری و درمان ویروس جدید کووید ۱۹ در نظر گرفته شود.