ویتامین ها و سایر عناصر نظیر روی، آهن، منیزیم، سلنیوم و مس و اسیدهای چرب امگا ۳ نقش مهمی را در تقویت سیستم ایمنی و افزایش مقاومت در برابر عفونت ها از جمله کووید ۱۹ ایفا می کنند. ویتامین ها و مواد معدنی سبب افزایش قدرت سیستم ایمنی ذاتی می شوند و باعث تولید و فعالیت پروتئین های ضدمیکروبی، رشد، تمایز و تحرک سلول های ذاتی، افزایش فعالیت نوتروفیل ها و ارتقا و بهبود سیستم التهابی می گردند، همچنین باعث پشتیبانی از ایمنی تطبیقی از طریق لنفوسیت ها، تولید سیتوکاین ها، تولید آنتی بادی و تولید سلول های حافظه با سرعت بیشتر و اثرگذاری بالاتر می شوند.
ویتامین A
این ویتامین به عنوان ویتامین ضدعفونی نیز خوانده می شود و بسیاری از دفاع های بدن در برابر عفونت بستگی به یک منبع کافی از این ویتامین دارد. افراد مبتلا به کمبود این ویتامین مستعد افزایش خطر، شدت زیاد و اختلال در پاسخ ایمنی به عفونت های ویروسی از جمله ویروس سنسیشیال تنفسی، سرخک و آنفلوانزا هستند. نقش محافظت کننده سیستم ایمنی این ویتامین شامل یکپارچگی مخاطی، بیان سیتوکین، تولید آنتی بادی و عملکردهای تقویت شده نوتروفیل ها، سلول های کشنده طبیعی، مونوسیت ها و یا ماکروفاژها است.
ویتامین B
کمبود ویتامین های گروه B ممکن است پاسخ ایمنی میزبان را تضعیف کند، آنها باید به رژیم غذایی بیماران آلوده به ویروس اضافه شوند تا سیستم ایمنی خود را تقویت کنند. بنابراین ویتامین های این گروه می توانند به عنوان گزینه اصلی برای درمان کووید ۱۹ انتخاب شوند.
ویتامین C
این ویتامین به عنوان آنتی اکسیدان عمل می کند، همچنین از عملکردهای سیستم ایمنی بدن پشتیبانی می کند و در برابر عفونت ناشی از کروناویروس محافظت می کند. از جمله نقش های این ویتامین در تقویت سیستم ایمنی می توان به پشتیبانی از عملکرد سد اپیتالیال، رشد و عملکرد سلول های ایمنی ذاتی و اکتسابی، مهاجرت گلبول های سفید به نقاط عفونت  کشتار میکروبی و تولید آنتی بادی اشاره نمود.
ویتامین D
 کمبود این ویتامین ابتلا به عفونت های حاد تنفسی را افزایش می دهد. تحقیقات نشان داده است که سطح کافی این ویتامین در بدن ریسک ابتلا به سندرم حاد تنفسی را کاهش می دهد. بسیاری از سلول های ایمنی بدن دارای گیرنده های این ویتامین هستند که پس از آن بر عملکردد آنها تاثیر می گذارد. متابولیتهای این ویتامین تولید پروتئین های ضدمیکروبی خاص را تنظیم می کنند که به طور مستقیم پاتوژن ها را می کشد. بنابراین به احتمال زیاد به کاهش عفونت از جمله در ریه ها کمک می کند.
ویتامین E
این ویتامین از طریق اتصال به رادیکال های آزاد به عنوان یک آنتی اکسیدان نقش مهمی در کاهش استرس اکسیداتیو دارد. تحقیقات نشان داده است که کمبود برخی مواد نظیر این ویتامین و سلنیوم باعث ایجاد برخی جهش های ژنتیکی می گردد که باعث می شود بیماری زایی ویروس ها در افراد افزایش معنی داری پیدا کند.