به دلیل سابقه طولانی استفاده از پروبیوتیک ها در مواد غذایی، این گونه مواد ایمن، مقرون به صرفه و آسان جهت مصرف هستند و بنابراین می توانند یک انتخاب موثر برای پیشگیری و درمان ویروس کووید ۱۹ باشند. پروبیوتیک ها به عنوان میکروارگانیسم های زنده تعریف می شوند که دارای مزایای سلامت بخش برای بدن میزبان هستند. به طورکلی پروبیوتیک ها به عنوان یک جزء از غذاهای تخمیری مانند ماست، پنیر و ترشی یا به عنوان مکمل مصرف می شوند. پروبیوتیک ها حاوی مواد ایمنی تحریکی مانند لیپوتیکوئیک اسید، پپتیدوگلیکان و اسید نوکلئیک هستند. مطالعات نشان داده است که مصرف ماست تخمیر شده با فعالیت سلول های تقویت شده لاکتوباسیل خطر ابتلا به سرماخوردگی در افراد مسن را کاهش می دهد. همچنین مشخص شده است که پلی ساکاریدهای ترشخی آن عملکردهای سیستم ایمنی بدن را با فعال شدن سلول های کشنده طبیعی بهبود می بخشند. سلول های دندریتیک پلاسماسیتوئید با تولید مقادیر زیادی از اینتروفرون ها نقش مهمی در ایمنی ضدویروسی دارند. اثرات پیشگیری کننده نوعی لاکتوکوکوس بر بیماری مانند آنفولانزا در افراد سالم در فصل زمستان نشان از کاهش قابل توجهی در تعداد تجمعی روزهای بروز سرفه و تب می کند. پروبیوتیک ها هم روی سیستم ایمنی ذاتی و هم ایمنی اکتسابی عمل می کنند و قدرت کاهش شدت عفونت ها در دستگاه گوارش و دستگاه تنفسی فوقانی را دارند. مشخص شده است که باکتری های کومنسال، سلول های لنفوئیدی ذاتی نوع ۳  را از طریق شناخت خود باکتری ها یا متابولیت های آنها توسط سلول های سیستم ایمنی تنظیم کرده و تاثیر زیادی بر ایمنی مخاطی می گذارد. پیش بینی می شود پروبیوتیک ها و یا پاراپروبیوتیک ها یکی از گزینه های کمکی منطقی برای درمان و پیشگیری از عفونت های ویروسی از جمله ویروس کووید ۱۹ باشند.