مروزه سیستم‌های حمل‌و‌نقل اتوماتیک نقش مهمی در کاهش خطاهای انسانی و روان‌سازی ترافیک‌های درون‌شهری و برون‌شهری دارند. پیاده‌سازی کنترل‌کننده‌ها برای بهینه‌کردن سفر، چه از نظر زمان و چه از نظر راحتی و ایمنی، نیاز به مدل دقیقی از سیستم مورد بررسی دارد. هرچه این مدل دقیق‌تر و به سیستم واقعی نزدیک‌تر باشد، نتایج حاصل از شبیه‌سازی، دقیق‌تر و قابل اعتماد‌تر است. از طرفی، با افزایش تصادفات ناشی از عدم احتیاط و دقت راننده در کنترل خودرو و همچنین، گسترش روزافزون خودروها، نقش سیستم‌های همیار راننده برای به ‌عهده‌گرفتن کنترل خودرو به منظور آسایش راننده،‌ کاهش تصادف‌ها و افزایش ایمنی و راحتی پررنگ‌تر شده‌است. در بین روشهای کنترل اتوماتیک خودرو، کنترل سرعت تطبیقی در سیستم های همیار راننده از اهمیت ویژهای برخوردار است. کنترل سرعت تطبیقی، نوع پیشرفتة کنترل سرعتهای سنتی می باشند که کنترل طولی خودرو را برعهده دارد و راحتی راننده را افزایش، حجم کار راننده را کاهش می دهد و ایمنی خودرو را بهبود می بخشد و قابلیت هماهنگ شدن با ترافیک و شرایطی که رانندگی با سرعت ثابت ممکن نیست را دارا هستند. در این راستا محققان کشورمان مدلی را پیشنهاد کرده اند که هر دو حرکت ماکروسکوپیک موج ترافیک و حرکت تصادفی خودرو، را کنترل کند.  زیرا هر خودرو علاوه بر حرکت در موج ترافیک، ترمزگیری ها و شتاب گیریهای تصادفی و مستقلی دارد که موجب تمایز حرکت آن از موج ترافیک می گردد. همچنین، الگوریتم جدیدی برای بخش کنترل سرعت تطبیقی ارائه شده که در آن از اطلاعات ترافیکی برای محاسبة شتاب مطلوب توسط کنترل نظارتی پیش بین، استفاده می گردد. در واقع با داشتن تغییرات موج ترافیک برای زمانهای نمونه برداری آینده، می توان تخمینی از نوع حرکت خودروی هدف در زمانهای آینده را به دست آورد. بدین ترتیب ورودی مرجع برای کنترل پیش بین در افق پیش بینی و زمانهای نمونه برداری آینده، برخلاف کنترل کننده های مرسوم، فقط تابع سرعت کنونی خودروی هدف نیست و رفتار احتمالی آینده نیز لحاظ می گردد. این موضوع خودرو را برای مواجهه با هر تغییر رفتار احتمالی در موج ترافیک و ترمزگیریهای ناگهانی آماده نگه می دارد تا با حدف این ترمزگیری ها، ایمنی سفر و راحتی سرنشین را بهبود دهد و تصادفهای زنجیرهای را کنترل کند.