کوادروتور یکی از رایج‌ترین مدل‌های پرنده بدون سرنشین با چهار ملخ متحرک است که ساختار مکانیکی ساده، سبک و کوچکی دارد و در عین حال از قابلیت مانوردهی بالایی برخوردار است. این پرنده های بدون سرنشین کاربردهای گسترده ای در حوزه فعالیت های شهری و نظامی دارند. از متداول ترین کاربردهای شهری پرنده های بدون سرنشین می توان بازرسی و کنترل ترافیک، تحویل بسته، عملیات جستجو و نجات و بازرسی عمومی زیرساخت ها مانند خطوط انتقال برق، جاده ها، پل ها و سدها را مثال زد. همچنین می توان از این پرنده های بدون سرنشین برای شناسایی و تهیه نقشه از محیط های ناشناخته و بازرسی محیط های آلوده و خطرناک استفاده کرد. کوادروتور در دسته پرنده های بدون سرنشین چند پروانه ای قرار دارد و به دلیل قابلیت منحصر به فرد آن در برخاست و فرود عمودی و همچنین قابلیت پرواز ساکن برای بسیاری از کاربردها در محیط های داخلی و خارجی  مناسب است. به دليل قابليت پرواز این‌ گونه وسايل در محیط‌های كوچك و قدرت مانور بالا، آن‌ها مي‌توانند به‌ سرعت و با روش معيني عمليات جستجوي قرباني‌ها را در محيط‌هايي كه براي انسان خطرناك است انجام دهند و بعد از مكان‌يابي، مختصات دقيق قرباني‌های احتمالي را براي هدايت گروه نجات ارسال كنند. در چنين محيط‌هاي خطرناكي به دليل وجود موانع زياد، ارتباط از طريق بی‌سیم و يا استفاده از روبات‌هاي زميني سخت و يا غیرممکن است ولي با استفاده از اين ربات‌هاي مجهز به دستگاه فرستنده و گيرنده می‌توان ارتباطي ثابت را به وجود آورد. ساختار اصلي كوادروتور كه با نام‌هاي ديگري همچون كوادكوپتر يا بالگرد چهار روتوره شناخته مي‌شود، از يك قاب اصلي X شكل و چهار موتور كه درچهارگوشه قاب اصلي قراردارند و به هر يك از آن‌ها يك پروانه متصل مي‌باشد، تشکیل‌ شده است. در اين وسيله زاويه حمله پروانه‌ها تغيير نكرده و تغيير نيروي بالابر صرفاً با تغيير سرعت گردش روتورها انجام مي‌گيرد. همچنين راستاي چرخش هر چهار روتور ثابت و عمود بر قاب اصلي مي‌باشد. به‌ منظور خنثي شدن گشتاور اصطكاكي، جهت گردش روتورهاي جلو و عقب نسبت به روتورهاي چپ و راست در جهت عكس مي‌باشد.