ریچارد فاینمن برنده جایزه نوبل فیزیک و از پیشگامان این علم در قرن گذشته شاید اولین کسی باشد که ایده نانوفناوری را به طور نظری مطرح نمود. وی در سخنرانی معروف خود که در ۲۹ دسامبر ۱۹۵۹ در گردهمایی سالانه انجمن فیزیک آمریکا در موسسه فناوری کالیفرنیا ایراد کرد، از دنیایی صحبت به میان آورد که امروزه دنیای نانو نامیده می شود. او سخنرانی خود را بااین عنوان شروع کرد که « در آن فضای خالی زیادی وجود دارد:» که منظور او فضای خالی بین اتم ها در دنیای ذرات نانو بود ( در یک مقیاس بندی اگر فرض شود که هسته ۱ متری باشد، نزدیکترین الکترون به آن در ۱۰۰ کیلومتری اطراف آن در حال گردش است و فضای خالی زیادی در هر اتم وجود دارد) بر این اساس وی این سوال را مطرح کرد که چرا نتوان همه ۲۴ جلد دایره المعارف ریتانیکا را در فضایی به اندازه سر یک سوزن جا داد، او در ادامه سخنرانی خود سوالات دیگری را همزمان با یک سری جواب های احتمالی بر اساس دانش روز آن زمان، مطرح نمود. امروزه از این سخنرانی به عنوان یک سخنرانی کلاسیک در تاریخ فیزیک نام برده می شود.
اما نانوفناوري چیست و نانو فناوري در جستجوي چه اهدافی است؟
از آن جا که در نانوفناوري صحبت از ذراتی می شود که هیچگاه به طور مستقیم مشاهده نشده اند می توان آنها را در دنیای دیگری فرض کرد. به عبارت دیگر انسان در دنیایی زندگی می کند که با حواس پنجگانه خود می تواند با ماهیت های قابل درک موجود در آن به طور مستقیم رابطه برقرار کند و مشاهده این ذرات به اصطلاح حجیم و قابل درک برای انسان به صورت یک عادت روزمره در آمده است اما دنیای در اندازه های بسیار کوچک وجود دارد که خواص مواد ممکن است در آنها تغییر کند. مثلا شرکت نانوسونیک کائوچوهایی ساخته است که همانند کائوچو انعطاف پذیر بوده و خاصیت کشسانی دارند، با این حال مانند یک فلز رساناي جریان الکتریسیته اند. بطورکلی نانوفناوری به استفاده از مواد در ابعاد اتمی، مولکولی و فرامولکولی در کاربردهای صنعتی گفته می‌شود.