انتشار و پخش آلودگیهاي نفتی، آثار منفی و پیامدهاي مختلفی به دنبال دارد که می توان به اثرات نامطلوب زیست محیطی، مرگ جانداران دریایی، نامناسب شدن غذاهاي دریایی براي مصرف انسانی و کاهش قدرت پرواز پرندگان دریایی اشاره کرد. روشهاي متعددي براي بهبود نشت نفت شامل روش مکانیکی، استفاده از پخش کننده ها، فیلترهاي جامد، سوزاندن و تجزیه زیستی گسترش یافته است. روش های زیستی نسبت به فنون فیزیکی و شیمیایی در حذف نفت مزایایی دارد، به طوري که امکان تجزیه زیستی درونی نفت به وسیله میکروارگانیسم ها را فراهم می سازد. تجزیه زیستی مشتقات نفتی در محیطهاي آلوده مؤثرتر، قويتر و از نظر اقتصادي مقرون به صرفه تر از روشهاي فیزیکوشیمیایی است. دامنه وسعی از باکتری های، قارچهاي رشته اي و مخمرها می توانند نفت خام را متابولیزه کنند، اما در این بین باکترىهاى تجزیه کننده از اهمیت بیشترى برخوردارند و مى توانند دامنه وسیعترى از ترکیبات نفتی را تجزیه نمایند. روش تجزیه زیستی، نفت را از مواد مضر آلی به مواد غیر مضر معدنی مانند آب و دی اکسید کربن تبدیل می کند.  مطالعه و توسعه روشهایی براي تجزیه زیستی نفت اهمیت فراوان در حفاظت از محیط زیست و همچنین از دریا و کنترل آلودگیهاي ناشی از تخلیه نفت در دریا دارد. بطور کلی تجزیه زیستی بعنوان یک روش مناسب جهت تصفیه آلودگی نفتی مورد مطالعه قرار گرفته است. در سالهاي اخیر علاقه زیادي به مطالعه بر روي موجودات دریایی که در اکوسیستم دریایی آلوده به موادنفتی زندگی می کنند، ایجاد شده است. در این میان دوکفه ايها به دلیل تغذیه و زندگی در رسوبات تازه ته نشین یافته و در نتیجه تماس مستقیم با مواد آلوده آب و همچنین فعالیت معلق خواري با باکتريهاي جمع شده در رسوبات و آب از اعضاي مهم اکوسیستم دریایی هستند که نقش مهمی در فرایند پاک سازی ایفا می کنند. تحقیقات نشان داده است که باکتريهاي موجود در خلیج فارس از تنوع زیاد با توان تجزیه نفت بالا برخوردار هستند و می توان از آنها براي پاك سازي مناطق دریایی آلوده به نفت استفاده کرد.