نمایش خلاق شکلی از وانمود بازی است. یک تجربه سازمان یافته که با دقت طراحی و به اجرا در می آید. کودکان به وسیله نمایش خلاق، صحنه رویداد، مشکل یا واقعه برخواسته از ادبیات کودکان را با هدایت آموزگار خلق یا بازآفرینی می کنند. نمایش خلاق از مباحث و فعالیت های جدید آموزشی در دنیاست که عمر آن به حدود ۵۰ سال اخیر می رسد. این فعالیت سازمان یافته هنری و ادبی خلاق، تحت تاثیر پژوهش ها و یافته های علوم تربیتی و روان شناسی، در آموزش و پرورش جدید و مراکز آموزشی پیش دبستانی و دبستان ها رایج شد. طراحی این فعالیت سازمان یافته مبتنی بر نیازهای طبیعی کودک نظیر بازی نمادین و بازی در نقش، یا نمایش بازی که از یافته های روان شناسی جدید و تحت تاثیر مطالعه رفتارهای کودکان به ویژه مطالعاتی بود که توسط ژان پیاژه روان شناس سوئیسی معاصر در خصوص بازی های کودکان، صورت پذیرفت. در ایران نیز تقریبا از دهه ۵۰ شمسی این نوع از فعالیت در مراکزی نظیر کتابخانه های کودک کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، مراکز بهزیستی و آموزش و پرورش آغاز و پس از انقلاب اسلامی توسعه و گسترش یافت. جلسات آموزشی بر اساس داستان های گوناگون و همچنین قصه های کهن، داستان ها براساس متناسب بودن با گروه پیش دبستانی، قابل اجرا بودن در قالب نماش خلاق و ساده بودن طرح وقایع یا صحنه های داستان انتخاب و تنظیم می شوند. تحقیقات نشان داده است که نمایش خلاق در کاهش مشکلات روان شناختی کودکان اثر بخش است. در زیر نمونه ای از جلسات نمایش خلاق آمده است.
