برای مبارزه با ویروس کرونا و نابودی آن، چشم ها به ساخت واکسن موثر معطوف شده است. تلاش های بسیاری شده اما تهیه واکسن پیچیدگی و چالش های خاص خود را دارد. این سوال مطرح است که اگر در اثر جهش، ساختار زوائد تغییر کرد آیا واکسن های ساخته شده می توانند باز هم ایمنی ایجاد نمایند، به عبارت دیگر این ویروس تا چه حد از فرایندهای ایمنی طبیعی و اکتسابی در مقابل خود می تواند فرار کند؟ دانشگاه پنسیلوانیا روی گیرنده های سلولی میزبان و پروتئین های زوائد ویروس مطالعه ای انجام دادند تا ارتباط بین آنها را پس از جهش و در حضور آنتی بادی ها بررسی نمایند. پژوهشگران در این دانشگاه نتیجه گرفتند که این ویروس پس از موتاسیون قادر به فرار از سد آنتی بادی های ایجاد شده بوده و به گیرنده می چسبد. این نکته مهمی در ساخت واکسن موثر است. واکسنی براساس ویروس زنده ضعیف شده و استفاده از واکسن تب زرد به عنوان حامل، نتایج امیدوارکننده ای پس از آزمایشات حیوانی داشته است. در چندین حیوان و در چند مرکز این واکسن تست شده است. ایجاد آنتی بادی های خنثی کننده کافی، بی ضرری و پایداری نسبی پاسخ ایمنی از ویژگی های این واکسن درحال ساخت بوده است. اخیرا ویروس انگلیسی و آفریقایی، نگرانی های جدیدی را ایجاد کرده اند. ویروس انگلیسی تا کنون ۱۷ موتاسیون داشته که ۸ مورد آن در قسمت متصل شونده یه گیرنده سلولی میزبان بوده است.  گروهی که با حمایت مالی وزارت بهداشت هند در یکی از موسسات تحقیقای دهلی نو روی یک واکسن ویروس غیرفعال شده کار می کردند، گزارش کردند که واکسن آنها که در فاز دو قرار دارد، می تواند در مقابل واکسن انگلیسی نیز آنتی بادی خنثی کننده ایجاد کند. در مقاله ای که در دسامبر ۲۰۲۱ منتشر شد، گزارش فاز دو- سه کارآزمایی بالینی واکسن فایزر را مبنی بر تاثیر ۸۹-۱۰۰ درصدی آن مطرح شد. این دو مرحله در ۱۵۲ نقطه دنیا از جمله آرژانتین، انگلستان، ترکیه و آمریکا انجام شد و عوارض جدی را در کوتاه مدت نشان داد. گزارش ۲۳ مرگ پس از واکسیناسیون فایزر تا ژانویه ۲۰۲۱، در افراد پیر در نروژ باعث شد تا مدیر آژانس پزشکی نروژ، در یک مصاحبه در این مورد اظهار نمود که ممکن است این مرگ ها همزمان بوده و ربطی به واکسن نداشته باشد اما باید دقت کافی داشته باشیم. عوارض واکسن ها می توانند مستقیم یا غیرمستقیم باشند. شاید عوارضی مانند اسهال، استفراغ و تب در افراد سالخورده و ضعیف عواقب جدی ایجاد نماید.