موسسه ملي فناوري و استاندارد آمریکا مدل های استقرار رایانش ابری را در چهار رده تقسیم بندی کرده است. تفاوت اصلی مدل های استقرار رایانش ابری در دامنه پوششی آنها و همچنین دست یابی سرویس های ارائه شده در ابر می باشد.

- ابر عمومی: در این مدل زیرساخت ابر برای استفاده عموم فراهم گردیده است و ممکن است توسط یک سازمان دولتی، دانشگاهی و یا تجاری مالکیت و مدیریت گردد. این نوع ابر توصیف کننده رایانش ابری در معنای اصلی و سنتی اش می باشد و بیشترین سطح چالش های امنیتی نیز در این مدل مطرح می گردد.

- ابر خصوصی: در این مدل زیرساخت ابر برای استفاده یک سازمان تکی که شامل مشتری است، تهیه می گردد و ممکن است توسط خو دسازمان، سازمان خارجی و یا ترکیبی از آنها به دلیل استقرار تجهیزات در درون سازمان و عدم برقراری با دنیای خارج می باشد.

- ابر گروهی: در این مدل زیرساخت ابر برای استفاده انحصاری چندین سازمان که مشابهت های یکسانی از لحاظ ماموریت، سیاست های کاری و نیازمندی های امنیتی دارند فراهم می گردد و ممکن است توسط یک یا چند سازمان بهره گیرنده از این مدل، سازمان خارجی و یا ترکیبی از آنها مدیریت و مالکیت گردد

- ابر آمیخته: در این مدل زیرساخت ابر ترکیبی از دو یا چند ابر متمایز عمومی، خصوصی و یا گروهی می باشد. این نوع ابر گزینه مناسبی برای بیشتر موسسات تجاری به حساب می آید.