رايانش ابری نوعی از پردازش موازی و توزيع شده است که در سال ۲۰۰۷ شرکت هايبزرگیچون گوگل، آمازون، آی ب ام و دانشگاه های بزرگ و معتبر جهان، يک پروژه تحقیقاتی در اين زمینه را آغاز کردند و با توجه به ويژگی های مثبت و چشمگیری که با خود به ارمغان آورد، سازمان های بزرگ و معتبر بسیاری به آن روی آوردند. رایانش ابری مدلی برای فراهم کردن دسترسی آسان به مجموعه ای از منابع رایانشی قابل تغییر است که مبتنی بر تقاضای کاربر بوده و از طریق شبکه و با کمترین نیاز به مدیریت منابع، به سرورهای، فضای ذخیره سازی، برنامه های کاربردی و سرویس ها متصل است. رایانش ابری به عنوان یک مفهوم جدید در فناوری و تجارت است که از دید افراد مختلف رویکردهای متفاوتی داشته و برای توسعه دهندگان و به یک سکوی توسعه  و محیط اجرای نرم افزار در مقیاس اینترنت و برای مدیران و فراهم کنندگان ارتباطات زیرساخت، یک زیرساخت مبتنی بر مراکز داده ای توزیع شده و عظیم است که از طریق شبکه به هم متصل هستند. رایانش ابری، برنامه های کاربردی و بانک های اطلاعاتی را به سمت مراکز داده بسیار بزرگ سوق می دهد. رایانش ابری یک مدل محاسباتی است که اجازه دسترسی به نرم افزار، سکو، زیرساخت و سرویس های اینترنتی را فراهم می آورد. بطور کلی رایانش ابری یک مدل پردازشی است که به دلایل قابلیت انعطاف‌پذیری، گسترش سریع و هزینه پایین، مورد توجه پژوهشگران قرارگرفته و استفاده اشتراکی سرویس‌ها را بدون نیاز به ‌حق مالکیت و مدیریت منابع در محیط شبکه فراهم می‌نماید.