شب ادراری یکی از اختلالات شایع و مشکل ساز است که بدین صورت تعریف می گردد: دفع مکرر ادرار در لباس یا بستر، در کودکانی که باید از نظر سنی به طور طبیعی کنترل مثانه را کسب کرده باشند. شب ادراری می تواند تاثیر قابل توجهی بر کودکان و خانواده آنها بگذارد. از این اثرات می توان به کاهش اعتماد به نفس، شرم و خجالت، تضعیف عملکرد مدرسه و انزاوای اجتماعی اشاره کرد. همچنین می تواند منجر به عدم تحمل والدین از شب ادراری کودک و هزینه های مرتبط با شست و شوی ملحفه و لباس ها شود؛ بنابراین تشخیص و درمان به موقع شب ادراری حائز اهمیت است. برای کنترل شب ادراری درمان دارویی و غیردارویی مطرح می باشد. از درمان های دارویی می توان به دسموپرسین، ایمی پرامین و آنتی کولینرژیک اشاره کرد. دسموپرسین یک آنالوگ ساختگی هورمون ضد ادراری است که در کاهش تولید ادرار در طول شب نقش دارد. همچنین دارویی بسیار ایمن با عوارض جانبی کم می باشد، حتی اگر چندین سال مورد استفاده قرار گیرد؛ اما باید اشاره کرد که در صورت مصرف بیش از حد مایعات، احتمال بروز مسمومیت با آب و هیپوناترمی مطرح است. یکی از درمان های غیردارویی کنترل کننده شب ادراری، رفتاردرمانی است که شامل بیدار کردن شبانه، محدودیت مصرف مایعات، رعایت رژیم غذایی خاص، سیستم پاداش و پرهیز از تنبیه کودک می باشد. از مزیت های این روش نسبت به روش درمان دارویی می توان به کم هزینه تر بودن، به کارگیری آسان تر و در دسترس بودن جهت آموزش اشاره نمود.