قبل از ورود فناوریهای دیجیتال به آموزش معماری، طراحی معماری و آموزش آن در کارگاه های طراحی با ابزار دستی انجام می شده است. اما با توسعه این فناوریها، نرم افزارهای کاربردی به حوزه های مختلف ازجمله آموزش طراحی معماری وارد گشته اند. این نرم افزارها همه روزه گسترش یافته و انواع مختلفی را شــامل می شوند و چالش هایی را در حوزه آموزش طراحی معمــاری مطرح می کنند و البته توانســته اند رویکردهای نوینی را در آموزش این رشــته منجر شــوند. هر کــدام از ابــزارهای طراحــی معماری با توجــه به خاصیت عملکــردي خود، قابلیتهای مشــخصی در رونــد مذکور دارند. در ابزاردســتی معماری، طراح اطلاعات و داده های خود را از طریق طراحی دســت آزاد، اسکیس های دستی، ســاخت ماکت، رسم و راندو دستی اسناد طراحی، با ابزار مختلف ثبت می کند و به این ترتیب دریافت خود از مســئله طراحــی و عوامل مؤثر بر طرح را بیان می دارد. فناوریهای دیجیتال نیز خود ابزاری برای کمک به تلاش انســان بــوده و در این حوزه نرم افزارهای کاربردی مربــوط به معماری، امکان تهیه ایده های اولیه، طرحهای آزمایشــی، اســناد دوبعدی و ســه بعدی به همراه لایه های مصالح، نور و غیره را بر اساس ذهنیت های معمار در فضای مجازی فراهــم می آورند. درواقع مبنای کار وارد ســاختن اطلاعات به آنها و دریافت تصاویر و نقشــه های دوبعدی، سه بعدی و احجام سه بعدی است که از طریق داده های دیجیتال انجام می شــود. ترســیم با دســت به علت ارتباط مستقیم با فعالیت خلاق ذهنی، در بخشهای ذهنی طراحی واجد کارایی بیشــتر اســت و ترســیم با رایانه در مراحلی که بیشــتر جنبه معرفی و نهایــی دارد، نقش مفیدتری ایفا می کند. اگرچه رايانه هــا امکانات فراواني را درزمینۀ طراحــي فراهم کردهاند، اما اين به معناي حذف اســکچ دســتي نيســت. طراح به کمک ابزار و فناوری جديد مي تواند همچنان اســکچ بزند و از اين ابزار در فرایند طراحي بهره ببرد.