در چند دهه گذشته استفاده از سيستمهاي كنتـرل بـا جــت عكــس العملــي در وســايل پرنــده مــورد توجــه قــرار گرفته است. با مطرح شـدن موضـوع سيـستم دفـاع موشـكي استراتژیک یا سپر دفاع موشکی، که بیشترین توجه آن روي رهگيري ماهواره ها و موشكهاي بالستيك قاره پيمـا در خارج از جو غلیظ می باشد، توجه به استفاده از سیستم های مبتنی بر جت باز هم بیشتر شده است. بدیهی است که سیستم های کنترل آیرودینامیکی قادر به تولید نيروها و گشتاورهاي مورد نياز براي كنترل اين وسايل پرنده نيستند. در زمينه سيستمهاي كنتـرل بـا جـت جـانبي پالـسي (ضربه اي) براي اجسام پرنده بـا دوران و بـدون دوران حـول محور طولي فعاليتهاي تحقيقاتي متنوعي انجام شده اسـت. در سال ۱۹۹۰ مـسئله كنتـرل وضـعيت در كمتـرين زمـان به كمك سيستم كنترل با جت جانبي روي يك وسيله پرنده چرخان مورد بررسی قرار گرفت. در سـال ۱۹۹۶يك كلاس جديد از كنترلكننده هـاي پالـسي مقاوم براي كنترل وضـعيت فـضاپيما بـا اسـتفاده از تئـوري لياپانوف توسعه داده شد، كه رفتار سيستم غيرخطـي تحـت تاثير تراسترهاي روشن - خاموش را پيش بيني مي كـرد. در سال ۲۰۰۱ نيز از سيستم كنترل جت جانبي براي كـاهش پراكندگي نقطه اصابت يك وسيله پرنده اتمسفري بـه كمـك سيستم كنترل پرواز ردياب مسير استفاده شد. در سـال ۲۰۰۷ طراحـي اتوپـايلوت براي يك وسيله پرنده هوا به هوا، كه از نوع كنتـرل بـا جـت عكس العملي و دم كنترل مي باشد، مورد بررسي قرار گرفـت.  استفاده از سيـستمهـاي جـت عكس العملي، كه در بالا مورد بررسي قرار گرفت، محدود بـه استفاده از جت جانبي بـه صـورت پالـسي در وسـايل پرنـده چرخان يا غير چرخان به عنوان يك سيستم كنتـرل جـانبي مستقل يا كمكي براي سيستم كنترل آيروديناميكي مي باشد و در اين سيستمها به دليل نحوه خروج جت جـانبي، امكـان اكنترل زاويه رول وجود ندارد.