امروزه پیشرفت های تکنولوژی، طراحی و ساخت پروژه های معماری را دگرگون کرده و راه ها و فرصت های جدیدی برای ساخت و تولید فرم های بسیار پیچیده در اختیار گذاشته که اندکی پیش تر ساخت و مونتاژ آنها بسیار سخت و گران بوده اند. فرایندهای جدید طراحی رابطه تارخی بین طراحی و ساخت معماری را به چالش می کشد، به این صورت که با به کارگیری تکنولوژی دیجیتال ارتباط مستقیم و بی واسطه ای بین طراحی و ساخت ایجاد شده که تا امروز بی سابقه بوده است.  به دلیل بدیع بودن این رویکرد جدید، بسیاری از موارد در سایه ای از ابهام فرو رفته، اساسی ترین این موارد این است که این رویکرد تا چه اندازه قادر به تغییر روش هایی است که سالیان دراز برای انجام یک پروژه معماری به کار گرفته شده و اینکه در این فرایند، نقش معمار نسبت به گذشته چه تغییری می کند. با استفاده از فضای دیجیتالی به خوبی می توان تمام جزئیات تصور شده یک طرح را پیشاپیش به تصویر کشید. کاری که در گذشته تقریبا غیرممکن بود. فرم در فضای کامپیوتر ترسیم می شود. خلاقیت شکل می گیرد. معماری به همراه فضای دیجیتال طرح ها را تحت الشعاع قرار می دهند طرح هایی که از اعجاز معماری دیجیتال را نمایانگر است. هدف نهایی در روند معماری دیجیتال، ساختن یک مدل چهاربعدی، شامل تمامی اطلاعات مورد نیاز برای طراحی، تولید دیجیتالی ساخت و اطلاعات زمان بندی شده مورد لزوم برای مونتاژ آن است. این منبع اطلاعات پروژه معماران را قادر می کند نقش هماهنگ کننده اطلاعات را بین تمامی حرفه ها و صنایعی که در امر ساختمان سازی درگیر هستد برعهده گیرند. معماری دیجیتال فرصت های تازه ای در زمینه ساخت سازه های پیشرفته ایجاد کرده است. با این وجود امروز هیچ محیط طراحی دیجیتال واحدی وجود ندارد که بتواند تمام نیازهای طراحی و برآوردهای مورد نیاز برای اجرا را برآورده کند. بنابراین تفکیک نرم افزارهای جدید از نظر مشارکت آنها در بخش های گوناگون بنا و زمینه های تخصصی هر یک، امری اجتناب ناپذیر است.