هدف از معماری اکوتک ( اکولوژی + تکنولوژی) استفاده حداکثری از عوامل طبیعی و محیطی و همچنین استفاده از فناوری روز، بالا بردن سطح کیفیت زندگی برای آیندگان است. کاربرد روز افزون و گریز ناپذیر تکنولوژی صنعتی موجب شد که گروهی از معماران و شهرسازان در پی یافتن راه حل هایی برای آشتی دادن تکنولوژی پیچیده با طراحی و مسائل محیطی باشند. معماران این شیوه عقیده دارند که ساختمان ، جزئی کوچک از طبیعت پیرامونی است و باید به عنوان بخشی از اکوسیستم عمل کند و در چرخه حیات قرارگیرد. کیفیت گرایی و توجه به آینده و توجه به محیط زیست از مهم ترین رویکرد های اکوتک است. معماران اکوتک از ساختمان به عنوان پوسته دوم نام می برند. منظور از پوست اول پوست بدن انسان است، در کارهای نرمن فاستر و رنزو پیانو پوست دوم همچون پوست اول به صورت هوشمند طراحی شده است همچنان که پوست انسان در مقابل سرما، گرما، رطوبت و کوران هوا از خود عکس العمل نشان می دهد، پوسته بعضی از ساختمانهای این دو معمار نیز در فصل های مختلف عکس العمل مناسب در مقابل شرایط محیطی از خود نشان می دهند با استفاده از شیشه های دو جداره ، کرکره ها و عایق حرارتی متحرک ، مواردی همچون میزان تابش آفتاب ، سایه، کوران هوا و پرت حرارتی در طی روز و شب و در طی فصل های سرد و گرم سال توسط یک سیستم کامپیوتری کنترل می شود راجرز از این ساختمان ها به عنوان آفتاب پرست نام می برد.