کودکان در تمام سنین از احساس معلق بودن ایجادشده در تاب بازی احساس لذت می کنند. اغلب اوقات آنها هنگام استفاده از تاب روی صندلی می نشینند، اما کودکان بزرگتر، گاهی تمایل به تاب خوردن روی شکم یا ایستادن روی صندلی را دارند، برای کاهش صدمات ناشی از این حرکات، طراحی باید به گونه ای باشد که کودکان کمتر به این حالات تشویق شوند. تاب ها در حالت کلی به دو دسته تقسیم می شوند: تک محوره که فقط دارای حرکت رو به جلو و عقب و عموماً دارای صندلی هستند. این نوع از تاب ها حداقل با دو بخشِ معلق که هر سمت به محوری جداگانه در بالای سر سازه متصل است حمایت می شوند. این تاب ها عموماً دارای صندلیهای دارای حفاظ هستند که بدون کمک بزرگسالان استفاده می شوند. تاب چند محوره شامل یک صندلی معلق (عموماً تایر) از یک محور است که حرکت تاب در جهت های چهارگانه را میسر می سازد. مطابق با استانداردهای کمیسیون ایمنی محصولات آمریکا برای کودکان زیر چهار سال تاب های تک محوره دارای صندلی تمام محافظت شده پیشنهاد می شود. این تاب ها در ویژگیهای اصلی مانند حرکات رو به جلو و عقب مشابه سایر تاب ها تک محوره هستند با این تفاوت که به دلیل ایمنی بالا و محافظت بیشتر از کودکان (دارای حفاظ در اطراف و فضای بین پاها) برای سنین زیر چهار سال مناسب هستند. توجه به این نکته ضروری است که طناب یا زنجیر به کاررفته در این نوع تاب ها نباید با احتمال خطر خفه شدگی کودک همراه باشد و طراحی صندلی آنها امکان سوارشدن یا پیاده شدن کودک به تنهایی را فراهم نکند. همچنین باید دارای سازه مجزا از سایر تاب ها با ارتفاع در محدوده ۲۵۰۰-۱۱۷ سانتی متر باشند.