در سال هاي اخير فناوري ارتباطات سبز به عنوان يکي از مهم ترين حوزه هاي تحقيقاتي و صنايع ارتباطي مورد توجه قرار گرفته که علت توجه به اين حوزه تاثير آن بر کاهش آلودگي هاي زيست محيطي مي باشد. مطابق تحقيقات اخير، سهم مهمي از آلودگي توليدشده توسط بخش فناوري اطلاعات و ارتباطات مربوط به شبکه هاي کامپيوتري محلي است. يکي از پرکاربردترين شبکه هاي محلي شبکه موردي سيار مي باشد که کارامدي انرژي در اين گونه شبکه ها نه تنها از نقطه نظر ارتباطات سبز، بلکه به دليل محدوديت هاي آنها از جمله طول عمر باطري، اهميت زيادي مي يابد. هر چند ويژگي هاي شبکه موردي سيار همچون نبود مديريت متمرکز، تحرک گره ها، تغييرات توپولوژي و کمبود منابع، روند سبزنمودن را به يک امر چالش برانگيز در اين حوزه تبديل نموده است.
ارتباطات سبز از اين جهت اهميت مي يابد كه امروزه ۳ درصد از كل انرژي مصرفي كره زمين توسط زيرساختهاي فناوري اطلاعات و  ارتباطات مصرف مي گردد و حدود ۲ درصد از گازهاي گلخانه اي منتشرشده در سطح جهان نيز توسط اين زيرساختها ايجاد مي گردند. با توجه به اين كه طبق آمارها در حال حاضر ۳۷ درصد از دي اكسيد كربن منتشرشده از كل فناوري اطلاعات و ارتباطات به خاطر بخش ارتباطات است. در واقع، ارتباطات سبز، مرتبط با ميزان آلودگي توليدشده توسط تمام شبكه/ سيستم مي باشد نه طول عمر گره هاي منفرد اما در طراحي شبكه ها از اين جنبه به صورت كامل صرف نظر شده و انرژي كارامدي اكثر شبكه هاي موجود بسيار پايين است. يك شبكه موردي سيار مجموعه اي از گره هاي متحرك است كه بدون وجود زيرساخت و مديريت متمركز به صورت بيسيم با هم در ارتباط هستند. اين شبكه ها كاربردهاي گستردهاي در حوزه هاي مختلفي چون نظامي، امداد و نجات، برپايي كنفرانسها و شبكه هاي وسايل نقليه دارند از آنجا كه يك شبكه ارتباطي موردي سيار ايده آل بايد مصرف انرژي بيهوده را زماني كه يك گره سيار بيكار مي ماند و به رسانه بي سيم گوش مي دهد مينيمم سازد، رويكرد خواب كردن گره هاي بيكار راه حل رايج در تحقيقات سبز است.