به هر ساختاری که در آن ضریب شکست به صورت متناوب تغییر کند بلور فوتونی گفته می شود. برای اولین بار، ایده بلور فوتونی در سال ۱۹۸۷ مطرح شد. بلورهای فوتونی کاربردهای زیادی دارند از جمله در ساخت فیبرهای نوری و فیلترها. در فیبرهای نوری پاشندگی یکی از مهمترین ویژگی های فیبر است خصوصا در انتقال در مسافت هایی طولانی پاشندگی باعث پهن شدن بیش از حد پالس و از بین رفتن اطلاعات می شود و لازم است از فیبر جبرانساز پاشندگی در مسیر انتقال استفاده کنیم. یک فیبر جبرانساز پاشندگی که دارای مقدار پاشندگی منفی است از فیبرهای بلور فوتونی دو هسته هم مرکز در جبران پاشندگی، امکان دستیابی به پاشندگی منفی بزرگتر و تلفات کمتر را فراهم می کند. تزویج مدهای هدایتی هسته های داخلی و خارجی در فیبرهای بلور فوتونی جبرانساز پاشندگی باعث ایجاد مشخص پاشندگی مقعر با ضریب پاشندگی منفی بزرگ می شود. به دلیل مشخصه پاشندگی مقعر فیبرهای دو هسته هم مرکز، پهنای باند طول موج در دسترس برای جبران پاشندگی فیبر خیلی باریک است. بنابراین، برای کاربردهای باند وسیع لازم است شیب پاشندگی نیز به خوبی جبران شود. در فیبرهای جبرانساز پاشندگی، مشخصه پاشندگی فیبر به پارامتر هایی مثل هندسه حفره ها، ثابت شبکه و اندازه حفره ها وابسته است که حفره های نزدیک به هسته ( حفره های پوشش داخلی) تاثیر زیادی روی مشخصه پاشندگی فیبر دارند. تحقیقات نشان داده است که اگر یک ساختار ستاره ای به جای حلقه اول پوشش داخلی فیبر شبکه مربعی قرار داده شود، این امر باعث می شوند پهنای باند مربوط به مشخصه پاشندگی فیبر پهن تر شود و فیبر توانایی جبران پاشندگی سرتاسر باندهای مخابراتی را داشته باشد که نسبت به ساختارهای مشابه، محدوده طول موج وسیع تری را شامل می شود.