دختران فـراری پـس ازترك خانه با مسائل تهدید کننده سلامت جسـمی، روانـی و اجتمـاعی مواجه می شوند. دختران فراری خیابانها را بـه عنـوان راهـی بـرای فـرار از مشـکلات انتخاب می کننـد و بـه آواره هـای طرد شده جامعه تبـدیل می شـوند . دختران فـراری پـس ازترك خانه با مسائل زیادی مواجـه می شـوند؛ مشکلاتی که سلامت جسـمی، روانـی و اجتمـاعی آنهــا را تهدیـد می کنــد؛ کـه برخـی از آنهـا عبارتنـد از: در معــرض بیمـاریهــای مقاربتی قرار گرفتن، مشـکلات جنسـی، ضـایعات پوســتی، ضــعف سیســـتم ایمــنـی بــــدن، ســــو تغذیه و نابهنجـاریهــــای روانشناختی از قبیـل افســردگی، کــاهش عــزت نفــس ، کـاهش احسـاس کفایـت و کارآمـدی، پرخاشـگری، اعتیـاد و سوء مصــرف مـواد، اخـتلالهـای سـلوك و رفتارهـای ضداجتماعی و میزان بالای خودکشـی. دختـران فـراری در بـدو فـرار، در خیابانهـا، پارکهـا، باغهای حاشیة شهرها، ساختمانهـای متروکه و خانه های فساد شب را به صبح می رسانند. دختـران فـراری ظـرف مــدت کوتــاهی در پـی آشنایی با باندهای فساد به فحشا کشـیده مـی شـوند. بـیش از نیمی از این دختران، با هدف کسب پـول یا سرپناه در طـول مـدت فرار، تقریباً هر روز ارتباط جنسی برقرار می کننــد. بیشـتر دختـران فراری در عرض چنـد ساعت بعد از فرار مورد تجـاوز و سو اسـتفاده جنسی قـرار مـی گیرند. این مسئله آنها را بـا سـرخوردگی و شــوك مواجـه مـی کنـد، در ایـن هنگـام بـه دلیـل سـرافکندگی ناشــی از تجـاوزات و بـارداری زودرس غالباً روی بازگشت به خانه را ندارند یا به دلیل شرایط نامسـاعد خانـه بـرای برگشتن انگیزه ای نمی یابند، به ناچار داوطلبانه جذب باندهای فساد می شوند. بسیاری از دختـران فـراری بــا برقــراری روابــط جنسـی مخـاطره آمیـز، دچـار انـواع بیماریهـای جسـمی مثـل ایــدز و ســایر بیمـاریهــای مقــاربتی نظیـر سوزاك، هپاتیـت و سـفلیس مـی شـوند.
از برنامه های اجرا شده سازمان بهزیستی راه اندازی مراکز جداگانه و خاص این افراد در کل کشور می باشد. خانه های سلامت ویژه دختران در معرض آسیب اجتماعی، از سال ۱۳۷۸ تاکنون در کلیه استانهای کشور راه اندازی شده است. اهداف برنامه، حمایت و نگهداری از دختران در معرض آسیب اجتماعی، فراهم نمودن زمینه های تحصیل، اشتغال، خودکفایی و اسـتقلال این افراد و شناخت استعدادها و توانمندیها و هدایت آنها جهت استفاده از توانمندی هایشان است. این برنامه با چالش هایی شامل آگاهی و نگرش نامطلوب مردم و مسئولین، همکاری ناکافی صدا و سیما برای اطلاع رسانی، توزیع نامناسب و اختصـاص ناکـافی اعتبـارات مـالی، تعهدات ناکافی جهت اجرایی سازی تفاهم نامه ها مواجه است. راهکارهای پیشنهادی جهت بهبود برنامه شامل افـزایش آگـاهی ذینفعـان، بازنگری دستورالعمل های مربوطه، تقویت و به روز رسانی بسته های آموزشی، تدوین پروتکل شناسـایی زودرس مخاطبـان، ایجـاد زمینـه های ادامه تحصیل و اشتغال جهت مددجویان، تقویت و گسترش مکان های و برنامه فرصت های گذران مناسـب اوقـات فراغـت دختـران، تقویت هماهنگی بین بخشی، تصویب و اصلاح قوانین قضایی در جهت حمایت از این دختران است.