نوفه تصويري، تغييرات تصادفي در اطلاعات روشنايي يا رنگ در تصاوير ديجيتال است که توسط حس گر تصوير برداري، مدارات اسکنر و يا توسط دوربين هاي ديجيتال ايجاد مي شود. در بعضي از موارد، نوفه تصويري محصول جانبي تبديل تصوير به صورت ديجيتال است. از آن جايي که نوفه تصويري مي تواند به طور موثري کيفيت تصوير را کاهش دهد، امروزه توجه زيادي به الگوريتم هاي کاهش نوفه در تصاوير ديجيتال مي شود. در انتخاب الگوريتم هاي کاهش نوفه تصويري، عواملي مانند قدرت محاسباتي رايانه در دسترس، بيشينه زمان مجاز براي اجراي محاسبات و مصالحه بين حذف نوفه و حذف جزييات واقعي ناشي از اجراي الگوريتم، لازم است در نظر گرفته شود. علاوه بر اين، وجود يک دانش اوليه از ماهيت نوفه و مدل آن در تصوير، کمک موثري به افزايش بهره وري الگوريتم هاي کاهش نوفه تصويري، خواهد کرد. از مدل هاي رياضي مرسوم نوفه در سيگنال ها، نوفه جمع شونده است که به طور معمول در تصاوير ديجيتال نيز از همين مدل استفاده مي شود. هنگامي که نوفه تصويري جمع شونده در حوزه مکان، از يک توزيع خاص آماري (مانند گوسي که در اکثر موارد نيز چنين فرض مي شود) تبعيت مي کند، استفاده از فيلترهاي خطي (مانند فيلتر گوسي) که قابل پياده سازي در حوزه مکان و يا فرکانس است،‌ در کاهش اثر نوفه به طور کامل موثر است. گونه ديگري از نوفه تحت عنوان نوفه فلفل نمکي، که به معناي تغييرات ناگهاني بعضي از  پيکسل ها به طور کامل سفيد و يا سياه تعبير مي شود،‌ به کمک انواع فيلترهاي غيرخطي مرتب شده آماري مانند فيلتر ميانه در حوزه مکان،‌ قابل کاهش است. از انواع ديگر نوفه تصويري،‌ نوفه تناوبي است. اين نوفه، سيگنال هاي ناخواسته اي است که به دلايلي مختلف در تصاوير باعث ايجاد ساختارهاي متناوب و تکرار شونده شده و باعث تخريب تصوير مي گردد و اغلب به صورت هاشورزدگي در تصوير ظاهر مي شود. نوفه تناوبي به سه گروه نوفه تناوبي سراسري، محلي و هاشورخوردگي خط به خط طبقه بندي شده است.