ویرایش یا درک متن نوشته شده به دست انسان، توسط ماشین یکی از مباحث مورد توجه دانشمندان در زمینه هوش مصنوعی است که معمولا سه گام زیر را در بر می گیرد:

۱- ویرایش لغوی: که در آن کوشش می شود تا در صورت اشتباه بودن نگارش املایی یک واژه یک جایگزین مناسبی به کمک یک پایگاه داده جامع از واژگان برای آن پیدا شود. برای نمونه به جای واژه ویزایش واژه ویرایش پیشنهاد گردد.

  ۲- ویرایش دستوری: که در آن کوشش می شود تا اشتباهات دستوری جملات شناسایی و تصحیح گردد. برای نمونه، رخداد زمانی میان فعل و قید جمله دیروز من و او یکدیگر را دید. کشف گردد و جمله ای مانند دیروز من و او یکدیگر را دیدیم ، پیشنهاد گردد.
۳- ویرایش مفهومی: که در آن کوشش می شود تا به رغم درستی ساختار جمله از نظر دستور زبان، ناهماهنگی های مفهومی آن دست کم شناخته و تا جای ممکن تصحیح گردد. برای نمونه جمله میز هواپیما را خورد، از دیدگاه املایی و دستوری اشتباهی ندارد، اما مفهوم درستی از آن بر نمی آید.
برای پیاده سازی یک سیستم مصحح املایی، دو کار اصلی باید انجام پذیرد: نخست باید واژه مورد نظر در فرهنگ واژگان جست و جو شود تا در صورت موجود نبودن غلط قلمداد گردد، سپس با استفاده از روش های گوناگون در حالت خودکار یک، یا در حالت محاوره ای چند واژه به عنوان جایگزین پیشنهاد گردد. از آنجا که بسیاری از واژگان با تغییر یک حرف به واژه ای دیگر تبدیل می شوند، هیچگاه نمی توان انتظار داشت که دقت تصحیح لغوی به صد درصد برسد. از این رو به نظر می رسد که دقت درستی ۹۰ درصد برای یک مصحح یمطلوب باشد؛ در حالیکه این مقدار برای انسان ۷۵ درصد است.