در معماری ایرانی به ویژه منظرایرانی توجه به جهات اصلی و جهت آسمان همواره مورد توجه بوده است به طوری که هانری کربن نیز در مقدمه کتاب اصفهان، تصویر یک بهشت، با تاکید بر این نکته، حوض آب راکد در حیاط مسجد را بازتابی از این اندیشه می داند. در دیدگاه اسلامی هر فضای متعین که مختصات معلومی دارد مکان انسان قرار گرفته است، انسان (عالم صغیر) در بردارنده هر آن چیزی است که عالم کبیر را می سازد و همین مختصات است که به تمامی مکان های زندگی فرد مسلمان تعین می بخشد. عبادات او رو به جهتی خاص است، رو به قبله، خانه می سازد و شهرسازی می کند و در صورتی که بخواهد فضای بهشتی را به زمین می آورد، هندسه را به کار می برد که مهمترین عناصر آن نماینده جهات اصلی هستند و به سبب همین جهت دهی به مکانی محصور است که باغ ایرانی فضای متعین و دارای روح مکان می شود. علاوه بر هندسه کلی و جهات اصلی تاثیرگذار بر هندسه باغ ایرانی، در اجزای باغ ایرانی نیز، توجه خاصی به شکل های هندسی شده است و شکل مربع که فاصله بین اجزای باغ را ساده و روشن نشان می داد، از اهمیت خاصی برخوردار بوده است. به وقت کاشتن درخت،  نخستین گام، دقت در تعیین فاصله محل کاشت از هر طرف بود و بدین ترتیب مربع هایی شکل می گرفت که از هر طرف که نگاه می کردند، ردیف درختان را می دیدند. به طور خلاصه در هندسه باغ ایرانی دو اصل مهم بود: سه کشیدگی در کنار هم، و تقسیم باغ به مربع هایی که خود دارای تقسیماتی منظم و مربع شکل بودند. سابقه این اصول به خیلی قبل، به هزاران سال قبل باز می گردد. در کشاورزی ما هم کاشت مربعی معمول بوده و زمین و آب به صورت مربعی تقسیم می شده است. . از دیگر عناصر باغ ایرانی، فضا یا فضای معمارانه است که عرصه های بیرون و داخل باغ ایرانی را شکل داده و عناصر موجود در باغ را به نظم خود در می آورد. در باغ ایرانی، فضای بسته و باز با هم تلفیق شده و نظام پیوسته ای از عناصر را ایجاد می کنند. به گونه ای که، تداوم عناصر طبیعی در میانه بناها منجر به تشکیل ساختار یکپارچه و تاکید بر پیوستگی فضایی در باغ ایرانی می شود. سازماندهی فضایی نیز در باغ ایرانی به دور از هر گونه پیچیدگی های بصری است این خصیصه از زیبایی آن نکاسته بلکه آن را واجد سلسله مراتب، وحدت و همبستگی در کل مجموعه می کند که در جهت یابی و مکانمندی انسان تاثیر به سزایی دارد. وجود تنوع فضایی، وحدت و نیز ساختار کلی و نظم در باغ ایرانی عینیت بخشی فضای وجودی شده و حس مکان را در انسان تقویت می کند.