از کاربردهاي نانوتکنولوژي در صنعت ساخت شيشه مي توان به محصولاتي مانند شيشه هاي خودتميز شونده، شيشه هاي کنترل کننده انرژي و شيشه هاي محافظ در برابر آتش اشاره کرد. در ساخت شيشه هاي خود تميز شونده از نانو ذرات دي اکسيد تيتانيوم استفاده مي شود. اين شيشه ها داراي خاصيت ضدلک و ضدعفوني کنندگي هستند. ساخت شيشه هاي خود تميزشونده که حتي مشکل تميزکاري پنجره ها بخصوص در ساختمان هاي بلند را از ميان بر مي دارد، با کمک فناوري نانو حاصل شده است. شيشه هاي محافظ در برابر آتش از طريق قرار دادن يک لايه شفاف محتوي نانوذرات سيليس در ميان دو صفحه شيشه اي ساخته مي شوند. شيشه هاي کنترل کننده انرژي سبب کاهش عبور امواج ماوراي بنفش و مادون قرمز، و تنظيم عبور نور مرئي و همچنين جلوگيري از اتلاف انرژي در بخش هاي مختلف و استفاده بهينه انرژي در ساختمان شده است. از طرفي به حفظ و نگهداري ساختمان براي مدت طولاني، و همچنين مقاوم سازي آن، حتي در برابر حوادث غيرمترقبه کمک بسياري مي کند. هدف نهايي از بررسي مواد در مقياس نانو، يافتن طبقه جديدي از مصالح ساختماني با عملکرد بالا مي باشد که آنها را مي توان به عنوان مصالحي با علمکرد بالا و چند منظوره اطلاق نمود. منظور از عملکرد چند منظوره با ظهور خواص جديد و متفاوت نسبت به خواص مواد معمولي مي باشد به گونه اي که مصالح بتوانند کاربردهاي گوناگوني را ارائه نمايند. تاکنون تنها راه براي مه شکني وسايل نقليه اسپري هاي مخصوص بوده است اما با الهام گرفتن از نوع عملکرد المان هاي شيشه هاي عقب ماشين، مي تواند شيشه رسانا ساخته شود که داراي ماندگاري و هزينه کمتري در ايجاد خاصيت مطلوب  شود.