صنعت ساخت نانوتکنولوژی، بدون اتلاف انرژی، بدون محصول جانبی و بدون تفاله است و به واقع سازگاری کامل با محیط دارد. در فناوری سنتی واکنش دهنده ها به ندرت، ۱۰۰ درصد به محصول تبدیل می شوند، ولی به طور مثال شیشه ای که با پوشش نانو محفوظ شده است، به هیچ عنوان اشعه مادون قرمز را عبور نمی دهد. رسیدن به محصولات ایده آل و سازگار با محیط مسیر همواری را پیش روی طراحان و معماران قرار می دهد و علاوه بر آن، با تقویت خواص ایستایی و استحکام مواد، هر شکلی قابلیت ساخت پیدا می کند. گشودگی ساختمان به فضای باز و استفاده از نور طبیعی از نکاتی است که اخیرا در بسیاری از طراحی ها نادیده گرفته می شود، علاوه بر آن بایستی در نظر داشت که شفافیت مطلق فضاها و دید به حریم های خصوصی نیز باعث رنجش انسان می شود. هرچند طراحی نانو خانه در فرم و کاربری جنجالی خود بیشتر جنبه تبلیغاتی دارد، ولی در عین حال تاثیرات عمیق نانو تکنولوژی بر ساختمان را نشان می دهد، البته اثرات روحی-روانی را نباید در این بین فراموش کرد.

بعضی از انواع تکنولوژی های به کار رفته در نانو خانه به شرح زیر است:
- فیلترینگ اشعه های خورشیدی و پنجره های منعکس کننده گرمای خورشید
- شیشه های خود تمیز شونده
- رنگ ها و پوسته ای محافظ وهدایت کننده اشعه ها
- ظروف مورد مصرف در خانه، با مشخصه های سازگاری با محیط در جهت نگهداری بیشتر محتوای آنها در برابر عوامل فاسد کننده
- سیستم های روشنایی سرد برای دریافت نور در طول روز و استفاده از منابع نوری آن در شب
- سیستم های کنترل کیفی آب که آلودگی آب را رفع کند و آن را قابل شرب می کند
- ایجاد حالت ضدعفونی بودن مواد برای جلوگیری از شیوع و انتقال بیماری ها
- استفاده از پوشش هایی که در مقابل شدیدترین نورها خیره کننده نباشند.