کالبد طبيعي انسان ازخاک است وطبيعت و سرشت وي برخواسته ازخاک است ودوباره به خاک برمي گردد. کالبد معماري کوير نيز مانند کالبد انسان از خاک برخواسته و دوباره به خاک برمي گردد. اين تجانس باعث سازگاري معماري کوير با سرشت آدمي شده است. اگر بخواهیم به دیده انصاف بنگریم باید گفت معماری دیروز کویری ایران، در زمان خود از پایداری نسبی خوبی برخوردار بوده است. منابع تجدید پذیر توسط ترفندها و المانهای معماری به چنگ می آمده و مورد استفاده بهینه قرار گرفته می گرفته است. در کنار آن مواد و مصالح بطور مثبت در چرخه های اکولوژیکی مربوطه قرار می گرفته است. در کنار آن مواد و مصالح بطور مثبت در چرخه های اکولوژیکی مربوطه قرار می گرفتند. بادگیرها باد را به داخل هدایت کرده و در سردابه ها باد خشک مرطوب شده و هوای محیط را خنک می نمود. در مورد پساب و فاضلاب، مورد استفاده مجدد در کشاورزی قرار می گرفته است. عمر مفید ساختمان ها بالا بوده و خانه محل تولید مواد غذایی قلمداد شده و فاضلاب حاصل مورد استفاده در کشاورزی و محصول آن دوباره به فضای خانه بازگردانده شده و جهت استفاده دام و طیور و تولید مجدد قرار می گرفته است. گرچه موارد فوق در زمان خود به خود بسندگی و پایداری معماری بسیار کمک می نموده اند ولی باز هم به دلایلی مانند عدم رعایت کامل موارد بهداشتی و عدم استفاده کامل از منابع تجدید شونده نمی توان بطور کامل معماری کویری دیروز ایران را معماری بطور کامل پایدار قلمداد نمود.