ترجمه درس ۱۲ select reading upper intermediate همراه با متن آن در زیر آمده است:

When E.T.‎ Calls by Seth Shostak from Sharing the Universe

وقتی ای.تی تماس می گیرد نوشته شده توسط ست شوستک از اشتراک گذاری جهان

If it happens, it will begin slowly and without warning in a radio telescope's cramped, cluttered control room.‎ Here, under a hundred tons of steel faced off against the pinpoint gleams of the night sky, a back-burner experiment could change the world

اگر آن اتفاق بیفتد، به آرامی و بدون اخطار در یک اتاق کنترل تنگ به هم ریخته تلسکوپ رادیوئی آغاز خواهد شد. زیر صدها تن فولاد، در مقابل نورهای کوچکی از آسمان شب، یک آزمایش کوچک می تواند جهان را تغییر دهد.

We can imagine this future drama.‎ The protagonist is a lone astronomer, one of the two dozen or so who have gambled their careers on SETI.‎ For weeks, she has been spending long nights seated in front of a bank of computer displays, nursing a cup of coffee and intermittently scribbling routine entries into a logbook

ما می توانیم این نمایش آینده را تصور کنیم. سر دسته، یک اخترشناس تنهاست، یکی از دو گروه دوازده تایی یا بیشتر که  بر روی اس ای تی آی شغشان را شرط بندی کرده اند. هفته هاست که آن زن شب های طولانی را جلوی نمایشگر رایانه نشسته است و در حالیکه فنجان قهوه را کم کم می نوشد، بصورت متناوب در حال نوشتن مطالب معمول در یک دفترچه است.

On the screens, blocks of slowly changing text monitor the electronics that are sifting through the thick cosmic static۵ collected by the telescope.‎ She sips at her drink and scans the displays' laconic reports.‎ There is no theatrical music, no high-tech sound effects, only the constant drone of fans in the electronics racks and the faint, distant grind of the telescope's tracking motor.‎

بر روی صفحه نمایش، بلوک های متنی که به آرامی تغییر می کنند، نویزهای الکترونیکی فضا را که توسط تلسکوپ جمع آوری شده است، کنترل می کنند. او نوشیدنی خود را به آرامی می خورد و گزارشات کوتاه صفحه نمایش را بررسی می کند. هیچ موسیقی تئاتری، جلوه های صوتی با تکنولوژی بالائی وجود ندارد، تنها صدای یکنواخت پنکه ها در قفسه های الکترونیکی و صدای ضعیف و یکنواخت موتور تلسکوپ در حال کاوش می آید.

This is not SETI as depicted by Hollywood.‎ No control room loudspeaker will suddenly break into a squeal or a rhythmic boom.‎ There was a time, many years earlier, when listening for audible signals was practical.‎ But modern SETI experiments monitor  tens of millions of channels simultaneously.‎ Computers do the listening

این همان اس ای تی آی نیست که هالیود به تصویر می کشد. هیچ بلندگوی اتاق کنترلی ناگهان جیغ نمی زند یا غرش کند. سالها قبل از آن، گوش دادن به سیگنال های قابل شنیدن، عملی بود. اما آزمایشات مدرن اس ای تی آی ده ها میلیون کانال را همزمان کنترل می کند. رایانه ها عمل گوش دادن را انجام می دهند.

With only a soft beep as herald, the computers have found that one channel in this multitude bears the haJlmarks of extraterrestrial origin

فقط با یک بوق آرام به عنوان اعلام، رایانه ها در می یابند که یک کانال در این گروه، دارای نشانه هایی با منشأ فرازمینی است.

On the screen, a single line of text tells the tale, a string of numbers giving the signal strength and exact frequency, terminated by the cryptic words, "confirmed by FUDD:‎' The FUDD, or Follow Up Detection Device, is a specialized piece of electronics that orchestrates a two-telescope procedure to confirm that a signal is coming from deep space.‎ The astronomer, while taking note, is not excited.‎ After all, the system finds such candidate signals five or six times a week.‎ So far, all have been traced to some sort of satellite interference or other man-made source.‎ None has been extraterrestrial.‎

بر روی صفحه نمایش، تنها یک خط، متن داستانی را بیان می کند، یک رشته اعداد قدرت سیگنال و فرکانس دقیق را نشان می دهد و با لغات رمزنگاری شده  که توسط اف یو دی دی تایید شده است پایان می یابد: اف یو دی دی یا دستگاه ردیابی پی در پی، یک قطعه تخصصی الکترونیکی است که طرز عمل دو تلسکوپ را هماهنگ می کند تا تایید کنند که یک سیگنال از اعماق فضا آمده است. اخترشناس ضمن یادداشت برداری هیجان زده نیست. به هر حال این سیستم پنج یا شش بار در هفته سیگنال های مناسب را پیدا می کند. تاکنون همه آنها بعنوان پارزیت های ماهواره ای یا دیگر منابع دست ساز بشر ردیابی شده اند و هیچکدام فرازمینی نبوده اند.

Without prompting, the observing software swings the telescope two degrees away from the targeted star system.‎ Ten minutes go by while the receivers accumulate more data.‎ The FUDD then reports that the signal has disappeared, as would be expected if it came from the star itself.‎ The astronomer pays close attention, but her blood pressure doesn't change.‎ It's probably another satellite, briefl mimicking E.T.‎ as it parades across the sky.‎

بلافاصله نرم افزار مشاهده گر، تلسکوپ را دو درجه از سیستم ستاره مورد هدف می چرخاند. ده دقیقه می گذرد در همان حال گیرنده ها داده های بیشتری را جمع آوری می کنند. سپس اف یو دی دی گزارش می دهد که سیگنال ناپدید شده است، درحالیکه منتظر خواهند بود که آیا آن از همان ستاره آمده است. اخترشناس بیشتر توجه می کند اما فشارخونش تغییر نمی کند. بطور خلاصه، آن احتمالاً ماهواره دیگری است که همانند ای تی در آسمان جولان می دهد.

The telescope slews back on target.‎ Another ten minutes drag by, and the FUDD reports that the signal has returned.‎ The astronomer puts her coffee down.‎ Her eyes fix upon the display screen.‎ The telescope begins its cycle of on-off observations anew, and the evidence that this signal is extraterrestrial persists.‎ She is now the first witness to a staggering sequence of events, a sequence that has never before occurred.‎ Within hours, she will call another radio observatory to enlist its help.‎ A detection at a distant telescope, by other people and other equipment, will rule out fiendish interference, a bug in the system, or an ingenious college prank.‎ Within a few days, the signal will have been confirmed beyond reasonable doubt.‎ The drama begun by a computer's soft beep will have grown into a worldwide din.‎ We will finally have observational proof that other thinking beings populate the Galaxy

این تلسکوپ بر می گردد روی هدف. ده دقیقه دیگر تجزیه و تحلیل می کند و اف یو دی دی گزارش می دهد که سیگنال برگشته است. اخترشناس فنجان قهوه اش را زمین می گذارد. چشمانش روی صفحه نمایش ثابت می شود. این تلسکوپ چرخه مشاهدات متناوبش را از سر می گیرد و این شواهد اصرار دارد که این سیگنال فرازمینی است. رشته ای متناوب از حوادث است، رشته ای که هرگز قبلاً اتفاق نیفتاده است. در طی چند ساعت او از رصدخانه رادیوئی دیگری درخواست کمک می کند. ردیابی با یک تلسکوپ در دوردست به وسیله افراد دیگر و تجهیزات دیگر از مداخلات شیطانی، یک اشکال در سیستم یا یک شوخی دانشگاهی هوشمند، جلوگیری خواهد کرد. طی چند روز، این سیگنال فراتر از شک منطقی تایید می شود. این نمایش که با صدای آرام رایانه آغاز شد به غوغایی در جهان تبدیل خواهد شد. سرانجام ما دلایل شهودی خواهیم داشت که دیگر موجودات متفکر در کهکشان سکونت دارند.

Society's Reaction
If SETI scientists find a signal, some people will challenge the detection, claiming that it's a hoax.‎ After all, there are several million people who still doubt astronauts ever walked on the moon.‎ But the reality of the result will be firmly based.‎ Unlike the incessant claims that UFOs are alien spacecraft, belief in a SETI success won't depend on anecdotal evidence or shaky, amateur videos.‎ Anyone with access to a suitable radio antenna would be able to confirm the signal for himself, with his own equipment.‎ There would be no doubt of its legitimacy, and a SETI discovery would immediately precipitate intense scientific inquiry.‎ Every major telescope would be cranked in the direction of E.T.‎'s signal, in the hope of learning more.‎ But would the discovery also provoke a dramatic response from society at large?‎ Would there be panic?‎ Disbelief?‎ A sudden eruption of brotherly love and international goodwill?‎

واکنش جامعه
اگر دانشمندان اس ای تی آی سیگنالی را پیدا کنند، برخی از افراد این کشف را به چالش می کشند، ادعا می کنند که آن شوخی و سرکاری است. از این گذشته، میلیون ها نفر هنوز شک دارند که فضانوردان روی ماه قدم  گذاشته اند. اما واقعیت نتایج به شدت مستقر خواهد شد. برخلاف ادعاهای پی در پی که بشقاب پرنده ها، فضاپیماهای بیگانه هستند. اعتقاد به موفقیت اس ای تی آی براساس مدارک حکایتی، یا ویدئوهای آماتوری ضعیف نخواهد بود. هر کسی که به یک آنتن رادیوئی مناسب دسترسی داشته باشد، می تواند با تجهیزات خودش سیگنال را تایید کند. در حقانیت آن شکی نیست و یک کشف اس ای تی آی بلافاصله تحقیقات علمی شدیدی را تسریع می کند. به امید یادگیری بیشتر، هر تلسکوپ اصلی در راستای سیگنال ای تی  قرار می گیرد. اما آیا این کشف هم واکنش چشمگیر جامعه را بر می انگیزد؟ آیا وحشت عمومی به وجود خواهد آمد؟ یک فواران ناگهانی عشق برادرانه و حسن نیت بین المللی به وجود خواهد آمد؟

Panic in the streets is unlikely.‎ To be sure, Orson Welles' ۱۹۳۸ broadcast of The War of the Worlds did cause a certain amount of alarm.But it's far less threatening to read of a signal from a distant star system than to hear that aliens are afoot here on Earth

وحشت در خیابان ها بعید است. مطمئناً اورسن ولز با پخش جنگ دنیاها در ۱۹۳۸ باعث میزان خاصی از هشدار شد. اما خواندن یک سیگنال از یک سیستم ستاره دوردست، کمتر از اینکه بیگانگان اینجا روی زمین هستند، تهدید کننده است.

A better example of the immediate reaction to the news that aliens exist is the public response to the August ۱۹۹۶ announcement by NASA scientists that fossilized Martian microbes had been chipped out of a meteorite.‎ This was, after all, "life in space:‎' even if it was very small and long dead.‎ It was later acclaimed as the biggest science news story of the year, and yet it hardly affected anyone's daily routine.‎ The announcement generated one week of headlines, after which the discovery dropped off the public's radar screen

یک نمونه بهتر از واکنش فوری به خبر وجود بیگانگان، پاسخ عمومی به اعلامیه  اوت ۱۹۹۶ توسط دانشمندان ناسا بود، مبنی بر اینکه میکروب های فسیلی مریخ از شهاب سنگ خارج شده اند. به هر حال این در مورد زندگی فضا بود، اگرچه خیلی کوچک و به مدت طولانی مرده بود. بعداً به عنوان بزرگترین خبر علمی سال شناخته شد، اما با این وجود به ندرت در زندگی روزمره افراد تاثیر گذاشت. این اعلان هم یک هفته تیتر اول شد و پس از آن از صفحه رادار عموم خارج شد.

No matter how anemic the short-term reaction, most pundits assume that the long-term consequences of finding extraterrestrials will be profound.‎

مهم نیست که واکنش چقدر کوتاه و ضعیف باشد، اما بیشتر دانشمندان فکر می کنند که عواقب طولانی مدت یافتن فرازمینی ها، عمیق خواهد بود.

Alien Message
Out of the inevitable chaos following a SETI discovery, the facts of the detection would soon emerge-at least for those who are interested in facts.‎ In view of the known technological limitations of SETI experiments, one can dare to predict what we would learn in those first, exciting days.‎

پیام بیگانه
جدای از آشفتگی های اجتناب ناپذیر پس از کشف اس ای تی آی، واقعیت های این کشف به زودی آشکار می شوند- حداقل برای آنهائیکه به حقایق علاقه مندند. با در نظر گرفتن محدودیت های فن آوری آزمایشات اس ای تی آی، به جرات می توان آنچه را که در آن روزهای هیجان انگیز اول، آموختیم پیش بینی کرد.

To begin with, where is the signal coming from?‎ This might sound as if the answer should be obvious, but it won't be.‎ For SETI searches that scan the heavens, the astronomers who first tune in E.T.‎ will only know that the signal originates from a particular patch of sky.‎ Many star systems could be camped out in such a patch.‎ Fortunately, uncertainty about the source of the signal could be quickly dispelled.‎ Observations with a massively large instrument, such as the ۱,۰۰۰-foot Arecibo dish, could substantiall narrow the piece of sky from which the transmission originates.‎ A large constellation of telescopes, such as the Very Large Array in New Mexico ( where Ellie Arroway first heard the aliens in the movie Contact), could zoom in more precisely on the spot where E.T.‎ is broadcasting.‎

برای شروع، سیگنال از کجا آمده است؟ ممکن است به نظر برسد که جواب باید واضح باشد، اما این طور نخواهد بود. برای جستجوهای اس ای تی آی که آسمان ها را بررسی می کنند، اخترشناسان که نخستین بار در ای تی سیگنال را گرفتند، تنها می دانند که سیگنال از یک بخش خاصی از آسمان سرچشمه می گیرد. بسیاری از سیستم های ستاره ای می توانند در چنین تکه ای قرار بگیرند.  خوشبختانه، عدم اطمینان در مورد منبع سیگنال به سرعت می تواند رفع شود. مشاهدات با دیش هزار فوتی ارسیبو می تواند بطور قابل توجهی قطعه ای از آسمان را که ارسال ها از آن سرچشمه گرفته، محدود کند. مجموعه بزرگی از تلسکوپ ه همانند آروای خیلی بزرگ در نیومکزیکو(جایی که الی آروای بیگانگان را در فیلم کانتکت شنید)، می تواند دقیقاً محلی را که ای تی پخش کرد، بزرگنمایی کند.

So within weeks of the discovery, we would likely know a few astronomical facts about E.Ts home turf.‎ But such information would be, at least in the public's mind, secondary.‎ First and foremost, the world will hanker to know what the aliens have to say.‎ After all, the phone has rung, so what's the message?‎

بنابراین طی چند هفته از این کشف، ما احتمالاً می خواهیم چند واقعیت نجومی در مورد قلمرو ای تی بدانیم. اما چنین اطلاعاتی حداقل درذهن عموم خواهد بود که در درجه دوم اهمیت است. اما اول و مهمتر از همه، جهان مشتاق است بداند بیگانگان چه می گویند. به هر حال تلفن زنگ خورده است، خوب پیام چیست؟

Deciphering a message could take a long time.‎ Indeed, it could take forever.‎ As we've mentioned before, any signal we're likely to detect will come from a civilization that is enormously more advanced than we.‎ The aliens' message might be impossible to unravel.‎ ImaginJ Aristotle's puzzlement if he were faced with the task of decoding a modern colortelevision signal.‎ And Aristotle was no dummy.‎

رمزگشایی یک پیام می تواند مدت زیادی طول بکشد. در واقع ، می تواند برای همیشه طول بکشد. همانطور که قبلاً نیز اشاره کردیم، هر سیگنالی که به احتمال زیاد می توانیم آن را تشخیص دهیم، ناشی از تمدنی است که بسیار پیشرفته‌تر از ما است. ممکن است بازگشائی پیام بیگانگان غیرممکن باشد. حیرت ارسطو را تصور کنید، اگر او با وظیفه رمزگشائی سیگنال تلوزیون رنگی مدرنی مواجه می شد. و ارسطو آدم احمقی نبود.

In this case, or in the case that the signal turns out to be merely intercepted alien radar devoid of message, we still won't be left empty -handed.‎ We will have proof, after all, of celestial company;we will know that intelligent beings exist.‎ We just won't know much about their particulars

 در این حالت یا در صورتی که معلوم شود، سیگنال صرفاً از رادار بیگانه بدون پیام، بریده شده است، هنوز ما دستمان خالی نیست. به هر حال ما گروه های آسمانی را ثابت خواهیم کرد؛ ما خواهیم دانست که موجودات هوشمند وجود دارند. ما فقط چیزهای زیادی در مورد جزئیات آنها نمی دانیم.

A more interesting scenario is that they might try to help us.‎ A deliberate transmission might be for infant technologies such as our own.‎ In that case, the alien senders might take pity on our cryptographers  by sending simple directions for deciphering their broadcast, a kind of interspecies primer.‎ Elementary mathematics is frequently suggested as a good first lesson.‎ Indeed, the initial messages us received in the movie amounted to a bit of boring algebra.‎ On the other hand, E.T.‎ may figure that anyone able to eavesdrop on his signals will probably have already taken algebra, and send us pictures instead.‎

سناریوی جالب تر این است که آنها ممکن است سعی کنند به ما کمک کنند. انتقال عمدی ممکن است برای فن آوری های ابتدائی همانند مال باشد. در این حالت فرستنده های بیگانه با ارسال دستورالعمل های ساده برای رمزگشائی شدن سیگنال های پخش شده؛ دل برای ما می سوزانند. ریاضیات ابتدائی اغلب به عنوان اولین درس خوب پیشنهاد می شود. در واقع پیامهای اولیه ای که در فیلم دریافت کردیم جبر کمی کسل کننده ای داشت. از طرف دیگر ای تی ممکن است تصور کند هر کسی قادر است سیگنال هایش را استراق سمع کند که جبر را بکار برده است و در عوض برای ما عکس ارسال می کند.

Given enough time and patience on the part of our extraterrestrial tutors, there's no certain limit to what they could teach us.‎ Consequently, if we can crack the code of an alien signal, with or without E.Ts help, the impact on earthly society could be profound.‎ We would be in touch with an ancient and sophisticated culture.‎ We might skip eons ofhistory and leap into what otherwise would be a far distant future.‎
 
با توجه به وقت و شکیبایی کافی از جانب مربیان فرازمینی، هیچ محدودیتی برای آنچه آنها می توانند به ما بیاموزند، وجود ندارد. در نتیجه، اگر بتوانیم کد یک سیگنال بیگانه را باز کنیم، بدون کمک ای تی، یا با کمک آن؛ تأثیر بر جامعه زمینی می تواند ژرف باشد. ما با یک فرهنگ باستانی و پیشرفته در تماس خواهیم بود. ما ممکن است  از دوره های طولانی تاریخی عبور کنیم و به طریق دیگر به داخل آنچه در آینده دور است، بپریم.
 

Some consequences of this sort of contact are obvious.‎ We could bone up on physics, chemistry, and astronomy.‎ The aliens might fill us in on how to get along.‎ Perhaps they would even be considerate enough to divulge the cure for death (a good thing to know from the individual's point of view, although a real challenge for society).‎ There would be cause for optimism on Earth, for if E.Ts society could endure for countless centuries without self-destructing, then presumably ours can as well.‎

برخی از پیامدهای این نوع تماس آشکار است. ما می توانیم فیزیک، شیمی و نجوم را دوباره مرور کنیم. بیگانگان ممکن است برای ما توضیح دهند که چگونه با آنها پیش برویم. شاید آنها آنقدر متفکر باشند که علاج مرگ را فاش کنند (نکته خوبی از دید فرد اما چالشی واقعی برای جامعه). ممکن است دلیلی برای خوش بینی در زمین وجود داشته باشد، زیرا اگر جامعه ای. تی توانسته است قرن های بی شماری را بدون تخریب خود تحمل کند، پس احتمالاً ما نیز می توانیم.

ترجمه درس های دیگرselect reading upper intermediate را می توانید در اینجا پیدا کنید.