پرورش کودکی خوش‌رفتار و متعادل،از دغدغه‌های اصلی بسیاری از والدین است. در این مسیر، گاهی چالش‌های رفتاری کودکان، خانواده‌ها را با سؤال‌های متعددی روبرو می‌کند. مقاله‌ی حاضر با ارائه‌ی پنج راهکار ساده و کاربردی، سعی دارد تا والدین را در جهت بهبود رفتار فرزندانشان یاری رساند. این راهکارها بر پایه‌ی احترام به احساسات کودک، تقویت قدرت تصمیم‌گیری و ایجاد ارتباط مؤثر استوار شده‌اند و می‌توانند نقش بسزایی در شکل‌دهی رفتاری مطلوب و پایدار در کودکان ایفا کنند.

راه کار نخست: برای احساسات کودکان ارزش قائل شوید.
والدین باید برای احساسات کودک خود ارزش و احترام زیادی قائل شوند. آن‌ها باید به او نشان دهند که احساسات او را درک می‌کنند. والدین می‌بایست در هنگام ناراحتی، کودک را در آغوش بگیرند و با زبان کودکانه با او صحبت کنند. در هنگام آسیب‌دیدگی با حفظ آرامش برای درد و آسیبش ارزش قائل شوند تا کودک نیز یاد بگیرد که دیگران را دوست داشته باشد و برایشان ارزش قائل شود.

راه کار دوم: برای رفتارهای غیرقابل قبول کودک به او حق انتخاب دهید.
هنگامی که والدین قصد دارند با خواسته کودک مخالفت کنند، بهتر است که از بین چند راهکار به او حق انتخاب دهند تا کودک بتواند با انتخاب یکی از راه‌های ارائه شده، بهترین تصمیم را بگیرد. با انجام این کار، والدین علاوه بر آن که مانع مقاومت کودک در برابر خواسته‌هایشان می‌شوند، موجب ارتقای اعتماد به نفس و قدرت تصمیم‌گیری در کودک خواهند شد.

راه کار سوم: برای صحبت کردن با او زمان بگذارید.
برخی اوقات کودکان به دلایلی همچون بی‌حوصلگی، خستگی و سایر موارد مشابه، ناآرام و بدرفتار می‌شوند. در این هنگام والدین باید کودک را به محیط خارج از خانه ببرند و از او بخواهند در خصوص علت بدرفتاری‌های خود توضیح دهد. تجربه نشان داده است که کودکان پس از صحبت کردن و بیان خواسته‌ها و دغدغه‌های خود، آرامش یافته و بدرفتاری‌های خود را ترک خواهند نمود.

راه کار چهارم: در برابر بدرفتاری کودک، عشق و صحبت را از او دریغ نکنید.
یکی از سنتی‌ترین روش‌ها در قبال بدرفتاری کودکان همین روش می‌باشد. به این گونه که زمانی که کودک بدرفتاری می‌کند، والدین به عنوان اعتراض به بدرفتاری و گوش ندادن کودک به صحبت‌های آن‌ها، به او بی‌اعتنایی می‌کنند. آن‌ها با انجام این کار به کودک خود می‌فهمانند که به سبب عدم حرف‌شنوی او، آن‌ها نیز او را از عشق و صحبت خود محروم می‌کنند. در واقع این اقدام والدین نوعی هشدار برای کودک محسوب می‌شود. با این رفتار کودک متوجه خواهد شد که والدین نسبت به بدرفتاری او بی‌توجه نیستند و کارهای بد او از چشمان آن‌ها دور نخواهد ماند. البته به محض بازگشت کودک و پشیمانی‌اش، او را در آغوش گرفته و مورد مهر و محبت خود قرار دهید.

راه کار آخر: در برابر بدرفتاری کودک، قدرت نمایی کنید.
ممکن است در ابتدا تصور کنید که منظور از قدرت‌نمایی، تنبیه بدنی کودکان می‌باشد، ولی سخت در اشتباه هستید. بر اساس تحقیقات به عمل آمده توسط کارشناسان حوزه کودک، تنبیه بدنی نتایجی منفی همچون پرخاشگری، تضعیف اعتماد به نفس و سایر موارد مشابه را در دوران کودکی و حتی دوران بزرگسالی به دنبال خواهد داشت. منظور از قدرت‌نمایی والدین، القای این نکته به کودک است که با انجام کارهای نادرست، یک سری امتیازات و یا حتی اشیاء مورد علاقه‌اش را از دست خواهد داد.