رنگ پوست به وسیله عوامل مختلفی ایجاد می گردد که عمده ترین آنها عبارتند از
- ضخامت پوست
- عروق خونی درون پوست
- میزان اکسیژن موجود درخون که هر چه بیشتر باشد، پوست قرمز روشن و در صورت کم بودن متمایل به آبی خواهد بود
- وجود رنگدانه که سبب تغییر رنگ پوست می شود، مثلا کاروتن که ساختمان شیمیایی شبیه ویتامین آ دارد باعث رنگ متمایل به زرد در پوست می شود.

سطح ملانین در پوست

از میان موارد فوق بارزتر از همه، ملانین است که به وسیله سلول های خارجی در پوست به نام ملانوسیت ها ساخته می شود و میزان آن با نژاد، عوامل ژنتیکی، عوامل هورمونی و تماس با آفتاب رابطه دارد.

برنزه شدن

تولید ملانین بعد از مواجهه با آفتاب حالت برنزه در پوست ایجاد می کند. برنزه شدن تا حدودی خاصیت حفاظت کننده دارد زیرا ملانین نوعی سد طبیعی در برابر نور خورشید است، با این حال این حفاطت بخصوص در کسانی که پوست روشن دارند کافی نیست. فرآورده های متنوعی برای روشن کردن ضایعات جلدی در دسترس است و با توجه به شرایط هر فرد باید از فرآورده مناسب وی استفاده نمود.

کک و مک

این ضایعات همان لکه های قهوه ای کمرنگ نقطه ای است که در افراد سفید پوست که دارای موی روشن یا قرمز رنگ هستند دیده می شود. کک و مک در اوایل کودکی بین سنین دو تا چهار سال ظاهر می شود و به طور شایع در قسمت هایی از پوست که در معرض آفتاب هستند مثل صورت (بخصوص بینی)، شانه ها و قسمت های فوقانی پشت دیده می شود. این لکه ها در تابستان تیره تر و در زمستان کوچکتر و کمرنگ تر می گردند. راه جلوگیری از ایجاد آنها، اجتناب از آفتاب است. برخی از فرآورده های روشن کننده تا حدودی در کمرنگ کردن اینها موثرند ولی تاثیر آنها قطعی نیست.

لکه های آفتابی

برخی به آن لکه های کبدی یا لکه های پیری نیز می گویند. علت اصلی آنها تماس با آفتاب است و بنابراین در نقاط باز بدن مثل صورت، پشت دست ها، قسمت فوقانی قفسه سینه و کناره های بازو دیده می شوند. اینها لکه هایی تیره به رنگ قهوه ای تا قهوه ای مایل به سیاه هستند و معمولا به صورت دایره ای یا بیضی شکل اند ولی به اشکال دیگر نیز ممکن است دیده شوند. اجتناب از آفتاب مانع بروز این ها می شود یا تعداد این لکه ها را کم می کند.