پوسیدگی شیشه شیر به نوعی خاصی از پوسیدگی گفته می شود که برخلاف نام آن توسط شیرخشک و شیر مادر (هر دو) ایجاد می شود. در واقع شیر در تماس دراز مدت و طی شیردهی های مکرر و طولانی روی دندان ها باقی می ماند و قند موجود در شیر، دندان ها را پوسیده می کند. معمولا این مشکل در طی شب و با شیردهی مکرر اتفاق می افتد. 
برای جلوگیری از بروز پوسیدگی لازم است که بعد از رویش دندان ها مخصوصا بعد از یک سالگی تعداد دفعات شیردهی در خواب به یک یا دو بار در شب کاهش یابد و بعد از هر بار شیردهی به شیرخوار آب داده شود تا دندان ها شسته شوند؛  مثلا یک بطری یا لیوان آب در دسترس باشد و بعد از هر بار شیردهی به او آب بدهیم تا دندان ها با آب شسته شوند. 
برای کاهش دفعات شیردهی در شب، به این نکته دقت کنید که علت شیرخوردن مکرر در شب نیاز جسمی و گرسنگی نیست. کودک برای اطمینان از  حضور مادر و برای حفظ امنیت خود به دفعات زیاد شیر می خورد. من به مادرها می گویم: کودک شما را می خواهد و نه شیر شما را، برای حس امنیت لازم است شیرخوار را در آغوش بگیرید تا تماس پوستی با شما داشته باشد. از شیردهی مکرر خودداری کنید تا به این کار عادت نکند.
یکی از علل سیاه شدن دندان های کودک همین پوسیدگی شیشه شیر می باشد که به اشتباه مردم تصور می کنند قطره آهن موجب سیاه شدن دندان ها شده است در حالیکه قطره آهن، فقط می تواند باعث تغییر رنگ مینای دندان بشود که این تغییر رنگ با خوردن غذا و پالیش دندان برطرف خواهد شد. توجه داشته باشید که قطره آهن علاوه بر کم خونی، برای رشد مغز نیز لازم است پس کودک را از نیازش محروم نکنید و با کاهش دفعات شیردهی در طی شب از بروز پوسیدگی جلوگیری کنید.