اولا رفتارهای رمانتیک اولیه مرد در واقع همان نمایش های لازم جنس نر برای جذب ماده است؛ درثانی گرچه ارضای تمایلات جنسی قوی ترین انگیزه مرد برای وصلت است ولی این امر از ثبات و سرعت مداوم برخوردار نبوده و پس از تصاحب زن و با ارضای میل جنسی به تدریج از رفتارهای رمانتیک و سرعت وصال کاسته شده و این امر ضربه روحی محکمی به زن وارد کرده و احساس می کند که شوهر صرفا او را برای عمل جنسی می خواهد و دیگر ارزش و اهمیت یک رابطه رمانتیک عشقی سابق را برای او ندارد. از آنجا که ذهن رابطه گرای او که خواهان تداوم روابط صمیمی، رمانتیک و تعقیب و گریز دوران آشنایی است، فکر می کند که دیگر در کانون توجه همسرش نبوده و احساس سرخوردگی و ناکامی می کند. زنان دوست دارند از طریق رابطه مداری و توجه عاطفی فداکاری خود را به اثبات برسانند ولی مردان تمایل دارند از طریق اقدام عملی و تلاش بیشتر برای تامین رفاه خانواده به فداکاری خود جامه عمل بپوشانند. بنابراین عملکرد ذهنی مرد و زن کاملا با هم متفاوت است؛ یعنی به جهت ساختار بیولوژیکی متقاوت این دوجنس، ذهن رابطه گرای زنان در پی ایجاد و تداوم روابط عاطفی و کلامی بوده؛ ولی ذهن عمل گرای مردان در جهت عمل و اقدام آنی رشد کرده است. بر همین اساس زنان به ایجاد و تداوم روابط صمیمی و لذت بردن از مصاحبت اصرار دارند اما مردان صرفا روی به دست آوردن اهداف عملی متمرکز شده که پس از رسیدن به آنها دنبال اهداف دیگری می روند؛ بنابراین ازدواج نیز برای مرد همین حکم را دارد یعنی برای به دست آوردن زوج دلخواه تا پای جان تلاش نموده، ولی ذهن عمل گرای او پس از ازدواج (شکار) متوجه اهداف دیگر و رقابت های شغلی و اجتماعی گشته و دیگر از آن اظهار علاقه ها و دوست داشتن ها خبری نیست و روابط کلامی و رفتارهای رمانتیک را امری عبث و بیهوده می انگارد.
مرد تنها زمانی به فکر روشن کردن شمع های روی میز شام می افتد که برق برود
حتما دیده اید که زنان اصرار دارند که روزهای تعطیل مرد در کنار آنها باشد و اوقات فراغت خوبی را با مصاحبت و در کنار هم سپری کنند؛ اما بعدا از این درخواست خود پشیمان می شوند، چرا که می بینند مرد به جای وقت گذاشتن و مصاحبت با او تا دیروقت خوابیده و سپس خود را با کارهای عملی مانند شستن ماشین، مرتب کردن انباری یا تعمیر وسایل مشغول می کند. اینجاست که زن احساس سرخوردگی و ناکامی نموده و روز تعطیلی به روز درگیری که در روانشناسی به سندرم جمعه معروف است تبدیل می شود.
مردان باید بدانند که زن همان دخترک کوچکی است که همیشه نیاز به نوازش، در آغوش گرفتن و ابراز عشق و محبت دارد. او در هر سنی که هست آن را بر ۱۰ تقسیم کنید یعنی اگر ۳۰ سال دارد، ۳ ساله و اگر ۵۰ سال دارد، ۵ ساله بوده و نیاز به توجه و نوازش شما دارد؛ بنابراین هرگز فکر نکنید که دیگر بچه نیست و سنی از او گذشته. یک نکته را نباید فراموش نمود که اگر رمانتیک بودن مرد حالت افراطی به خود بگیرد به همان اندازه بی توجهی و خشکی عاطفی می تواند مخرب باشد؛ چرا که از یک طرف از جدیت و مردانگی مرد کاسته و از طرف دیگر این کار در طول زمان عادی و خسته کننده شده و زنان این وضعیت را نیز تحمل نمی کنند و خواهان تعادل در جدیت و هر از چندگاهی رمانتیک بودن مرد هستند.