مردان باوجود ظاهری خشن، در برخی موارد بسیار حساس و شکننده اند. آنان دوست دارند همان گونه که هستند، مورد پذیرش قرار گیرند و اگر احساس کنند که برای تغییر شخصیت و اعمال و رفتارشان بیشتر مورد انتقاد زن قرار می گیرند، به شدت شکسته و پرخاشگر می شوند؛ ولی هنگامی که مورد پذیرش وی قرار گیرند، بال و پر گرفته و درصدد اصلاح رفتارهای خود برمی آیند.
اما در مورد لزوم درک زن باید بگوییم که نیاز عاطفی زن نسبت به همسرش دست کمی از نیاز عاطفی یک کودک نسبت به مادر ندارد. تحمل سخت ترین مشکلات و آسیب ها در کنار همسر برای زن بسیار ساده و راحت بوده و این در حالی است که مرد با توجه به ویژگی های روحی خود به موضوع نگریسته و نیاز چندانی به وجود همسر در هنگام گرفتاری نمی بیند؛ ولی زن به خاطر ویژگی های خاص خود در این مواقع آن چنان شبانه روز به پرستاری و تیمارگری مرد می پردازد که دیگر خود را فراموش می کند و چون شناختی از تفاوت ویژگی های دو جنس مخالف ندارد انتظار دارد که مرد هم نسبت به او این گونه فداکاری نماید و چون پاسخ مشابهی از طرف مرد دریافت نمی کند، حمل بر بی تفاوتی و بی مهری مرد نسبت به خود نموده و شدیدا احساس سرخوردگی، ناکامی و شکست عاطفی می نماید.
زنان به جهت داشتن روحی لطیف به طور غریزی بهتر از مردان نیازها و احساسات دیگران را درک می کنند؛ بنابراین دوست دارند از طرف دیگران مخصوصا همسرشان درک شوند. حال اگر مردان بدانند که زنان چقدر به، تکیه گاه و درک نیازهای آنان نیازمندند هرگز کوتاهی نمی کنند و زنان نیز باید بدانند که این تفاوت های جنسیتی است که رفتارهای آنان را نسبت به هم تنظیم می کند و نباید از این گونه رفتارهای عادی مردان آشفته شده و آن را به حساب بی مهری بگذارند؛ در ضمن باید بدانند که خود ما مردان از این نقیصه به شدت رنج می بریم؛ ولی باید قبول کنید که این یک ویژگی طبیعی بوده و با وجود تصمیم جدی برای تغییر رفتار، پس از مدتی دوباره همان رفتار شبه بی مهری را تکرار می کنیم.
