کودک و نوجوان برای قد کشیدن، رشد عضلانی و ایمنی و مقاومت بدن در برابر بیماری ها به پروتئین نیاز دارند که باید از نوع مرغوب یا درجه یک باشد. مقدار پروتئین مورد نیاز کودک بستگی به سن او دارد. یک کودک چهارساله روزانه به ۳۰ گرم پروتئین نیاز دارد و وقتی به سن پانزده سالگی می رسد، این نیاز به ۵۶ گرم در روز افزایش می یابد. به طورکلی، نیاز کودکان و نوجوانان به پروتئین هنگام تکلیف و بلوغ، به بیشترین مقدار خود می رسد. از آنجا که بدن نمی تواند پروتئین را مانند چربی و کربوهیدارت در خود ذخیره نماید، باید آنها را مرتب و روزانه دریافت کند. کودکان بین ۱۵ تا ۲۰ درصد از انرژی غذایی خود را با پروتئین تامین می کنند. هر گرم از پروتئین، ۴ کالری انرژی دارد. اگر کودک از رژیم غذایی متعادل استفاده کند، با مشکل رو به رو نخواهد شد؛ ولی وقتی کودک به اندازه کافی غذا نخورد، پروتئین موجود در غذا صرف تولید انرژی می شود و بافت عضلانی تحلیل خواهد رفت.
گوشت، ماهی، تخم مرغ و لبنیات یعنی شیر، ماست و پنیر مقدار زیادی پروتئین با ارزش و درجه یک دارند. پروتئین درجه یک پروتئینی است که دارای تمام اسیدآمینه های ضروری، متناسب با نیاز بدن است. پروتئین در محصولات گیاهی مثل سبزی ها، حبوبات و غلات نیز یافت می شوند، ولی ارزش غذایی پروتئین های گیاهی به علت کمبود یا نداشتن بعضی از اسیدهای آمینه ضروری، به خوبی پروتئین حیوانی نیست. با مخلوط کردن گوشت و حبوبابت یا غلات، می توان کیفیت پروتئین گیاهی را بهبود بخشید. این روش در تهیه بسیاری از غذاهای سنتی مثل آبگوشت، نان و شیر، نان و پنیر، لوبیاپلو، عدس پلو و باقلاپلو از زمان قدیم رعایت شده و متداول بوده است. کودکانی که با داشتن رژیم گیاهی، از خوردن گوشت و تخم مرغ پرهیز دارند، برای به دست آوردن پروتئین مورد نیاز خود با مشکل رو به رو هستند. زیرا محصولات گیاهی فاقد تعدادی از مواد مغذی لازم مانند کلسیم، آهن، ریبوفلاوین، روی و ویتامین های Dو B۱۲ هستند. این کودکان برای تغذیه سالم باید از قرص های مولتی ویتامین و املاح استفاده نمایند. رژیم گیاهی مشکل دیگری نیز دارد و آن قدرت انرژی زایی کم آن است. این نقص می تواند رشد کودک را با مشکل رو به رو کند. در تهیه برنامه غذایی کودک، بهتر است پروتئین مصرفی را بین وعده های غذایی هر روز توزیع نمود؛ به طوری که در هر وعده غذایی، مقداری پروتئین با ارزش مصرف شود. با این روش از کمبود غذایی و سوء تغذیه کودک جلوگیری خواهد شد. پروتئین در بدن می تواند به قند خون (گلوکز) تبدیل شود. توزیع پروتئن بین وعده های غذایی روزانه، از گرسنگی و ضعف کودک جلوگیری می کند.