ارگاسم از اثرگذارترین و مطلوب ترین تجربه های بشری است. ارگاسم اوج هدف رفتار جنسی است و تنها پدیده ژنتیال نیست، بلکه مانند خواب، نوعی معمای فیزیولوژیکی روان شناختی است. ارگاسم، موجب کاهش فشار ناشی از مرحله هیجان جنسی بوده و هر گونه اختلال در آن موجب بروز پیامدهایی برای فرد می شود. این مسئله به لذت نبردن از رابطه جنسی می انجامد که علاوه بر اضطراب، خشم و اختلال های روانی ممکن است دیگر اختلال های جنسی مثل انقباض ماهیچه های اطراف واژن، ترس از مقاربت و در نتیجه مقاربت دردناک را در پی داشته باشد.
ملاک های تشخیص اختلال ارگاسم جنسی در زن
به تاخیر افتادن یا نداشتن دائمی یا برگشت کننده اوج لذت جنسی به دنبال مرحله برانگیختگی جنسی طبیعی از علائم اختلال ارگاسم در زنان است و زنان تغییرپذیری گسترده ای در نوع یا شدت تحریکی که اوج لذت جنسی را موجب می شود، نشان می دهند. وقتی یک زن، با وجود طبیعی بودن مرحله ای میل و انگیختگی جنسی نمی تواند با جفت جنسی خود به ارگاسم برسد، گفته می شود که او بدکاری ارگاسمی دارد. اختلال ارگاسمی زن گاهی ارگاسم مهارشده در زن یا آنورگاسمی نامیده می شود که به مهار مداوم یا بازگشت کننده ارگاسم زن تعریف و به صورت تاخیر در بازگشت یا نداشتن ارگاسم پس از یک مرحله تحریک جنسی طبیعی ظاهر می شود. استعداد ارگاسمی زنان در سنین بالای ۳۵ سال افزایش می یابد و علت این مسئله کاهش مهارهای روانی، افزایش تجربه جنسی و یا هر دو دانسته شده است. طبق گزارش های بالینی تعداد زنان شاکی از نداشتن ارگاسم چهار برابر بیشتر از مجموع بیماران مبتلا به سایر اختلالات عملکرد جنسی بوده است. داشتن ارگاسم مصنوعی نیز از اختلالات ارگاسمی است که زنان به علل مختلف به چنین کاری می پردازند. مثلا گاهی یک زن غیرارگاسمی وانمود می کند که ارگاسم دارد تا باعث شود همسر او احساس کند کاملا با کفایت است و هر چه زن طولانی تر به این نوع وانمود کردن ادامه دهد، به احتمال، بیشتر ناکام خواهد شد؛ علاوه بر آن، احتمال دارد که همسر خود را به خاطر بی تفاوت بودن نسبت به احساسات و نیازهای واقعی خودش برنجاند که این کار مشکلات جنسی او را بدتر هم می کند. در واقع زنانی که اغلب به ارگاسم تظاهر می کنند، به یک کلیشه تبدیل می شوند. علت بخشی از مشکل در انتظارات غیرواقعی است و این باور که ارگاسم واقعی در زمان آمیزش رخ می دهد، یا اینکه ارگاسم هم زمان زن و مرد اساس رضایت جنسی است، یا حتی رسیدن به ارگاسم در همه زمان ها برای رضایت جنسی ضرورت دارد، باعث احساس نارضایتی زن خواهد شد. برخی زنان به علت بدگمانی و ترس  از آسیب پذیری نمی توانند آسوده باشند و بعضی دیگر درباره لذت جنسی احساس گناه کرده، اجازه تجربه آن را به خود نمی دهند، هر نوع ناسازگاری در این رابطه نیز به دشواری در رسیدن به ارگاسم می انجامد. اما دشواری مهم در ارگاسم ممکن است عوامل فیزیولوژیک داشته باشد؛ بسیاری از زنان، پیش از رسیدن به ارگاسم، به نوازش و تحریک بیشتری نیاز دارند؛ یعنی بیشتر از آن چه اغلب مردان انجام می دهند و حداقل ۳۰ درصد از آن به تحریک مستقیم خروسه نیاز دارند و با آمیزش محض نمی توانند به ارگاسم برسند. این عمل کاملا طبیعی است، اما تا زن یاد نگرفته باشد که نیازهای خود را به جفت جنسی بگوید و زن و شوهر سعی نکنند فعالیت جنسی خود را طوری انجام دهند که برایشان مناسب باشد، دشواری های ارگاسم گریزناپذیر خواهد بود.