از عواملی که می تواند زمینه ساز ایجاد رابطه مناسب و افزایش صمیمت زناشویی در زوجین گردد، سواد عاطفی است. سواد عاطفی به توانایی اندیشیدن، تشخیص دادن، اداره کردن، دریافت و انتقال عواطف به طور مناسب و درک و فهم این مطلب که این عوامل چگونه رفتارها و مناسبات را شکل داده و بر اندیشه و باورها تاثیر می گذارند، اطلاق می شود. تحقیقات نشان می دهد که آگاهی از هیجان ها و چگونگی اثرگذاری این آگاهی در روابط بین فردی در زندگی زناشویی مؤثر است. به عبارتی وقتی زوجین سواد عاطفی کمی دارند، قادر به اندیشیدن، تشخیص دادن، اداره کردن، دریافت و انتقال عواطف خود به طور مناسب نیستند. آنها نمی توانند به شکل درستی درک کنند که عواطف چگونه رفتارها و تفکرشان را شکل می دهد. این موضوع می تواند به صورت ناتوانی در درک نیازهای عاطفی یکدیگر بروز کند که گاهی با شکایاتی چون عدم ابراز محبت زوج مطرح می شود. همچنین این مشکل می تواند به دلیل نگرش و شخصیت متفاوت زن و مرد، درزمینه ابراز محبت، منجر به سوءتفاهم های متعدد گردد که باعث سد شدن رابطه زوجین و کاهش صمیمیت زناشویی می گردد. می توان گفت زمانی که زوجین از سواد عاطفی برخودار باشند، روحیه و احساسات طرف مقابل برای آنها مهم می شود و برای شنیدن درد دل ها، دغدغه های روزمره همسر خود گوش شنوا دارند و قادر به درک احساسات او می باشند، عشق و محبت در زندگی این افراد وجود داشته و آنها می توانند به راحتی نیازهای های یکدیگر را برآورده نمایند، شخصی که از سواد عاطفی برخودار است، به راحتی می تواند احساست خود را بشناسد و در زندگی زناشویی بیان کند و به کار ببرد، چنین افرادی در زندگی مشترک صمیمیت زناشویی بالایی را تجربه می کنند. صمیمیت زناشویی شامل خودافشایی، اعتبار شخصی، اعتماد، نزدیکی، محبت و ابراز محبت بین زوجین است، افراد برخودار از سواد عاطفی، در ابزار محبت و کنترل هیجان و احساسات خود عملکرد خوبی داشته و می توانند در زندگی زناشویی به رضایت و صمیمیت زناشویی بالاتری دست یابند.