یکی از آسیب های مهم روابط با دیگران که در جامعه ما نیز در دو دهه اخیر رو به فزونی گذاشته است، دوستی ها و روابط پنهان و نامتعارف جوانان مجرد است. نتایج تحقیقات در این زمینه بیان کننده آن است که بیش از نیمی از دختران دانشجو در تهران، پیش از ازدواج تجربه رابطه و دوستی با جنس مخالف را داشته اند و حدود یک چهارم نیز تماس جنسی را پیش از ازدواج تجربه کرده اند و همچنین در تهران، بین حدود ۲۰-۶۰ درصد از افراد گروه سنی ۱۴-۱۸ سال، اغلب به طور پنهانی و بدون رضایت خانواده ارتباط عاطفی و رابطه فیزیکی و جنسی برقرار می کنند. رواج چنین روابطی می تواند آثار زیانباری را بر خانواده ایرانی با توجه به ارزش های فرهنگی و اجتماعی آن داشته باشد. از جمله این آثار، افزایش سن ازدواج، کاهش نرخ ازدواج و افزایش نرخ تجرد، افزایش ناسازگاری های زناشویی و خانوادگی و در نتیجه افزایش طلاق در جامعه و نا به سامانی های پس از طلاق است. بعضی روان شناسان و جامعه شناسان دلایل و فوایدی برای دوستی های دختران و پسران با هم ذکر کرده اند فوایدی نظیر همراهی، معاشرت، افزایش منزلت اجتماعی و انتخاب همسر. در بسیاری از مواقع همین فواید به آسیب تبدیل شده است و این مسئله به دلیل بی اطلاعی از چگونگی مواجهه با جنس مخاف و پیامدهای منفی ناشی از آن بوده است. گاهی این گونه دوستی ها صرفا با هدف سرگرمی شکل گرفته و در آن از خودباوری و زودباوری دختران سوء استفاده شده است. از دیگر پیامدهای این گونه روابط، افت تحصیلی، سوء ظن به همسر آینده، احساس خیانت نسبت به همسر بعد از ازدواج، خودکشی، اضطراب، افسردگی، خود کم بینی و کاهش رابطه با خانواده بوده است. از مهمترین عوامل پیدایش این روابط می توان به احساس نیاز، حس کنجکاوی و کسب تجربه، شبکه روابط اجتماعی و گروه های دوستی، بیکاری، شرایط اقتصادی، فشار فرهنگی، افزایش سن ازدواج، افزایش فناوری های ارتباطی و تغییر ارزش های فرهنگی در جامعه اشاره کرد. با توجه به اینکه مسائل ارتباط با جنس مقابل در حال حاضر در حال تبدیل شدن به مهمترین آسیب اجتماعی دوره نوجوانی و جوانی بوده است بر این اساس راهکارهایی در این زمینه پیشنهاد می شود: آموزش و تربیت جنسی جوانان در قالب روابط سالم در دانشگاه ها با جنس مقابل و آگاهی سازی آنها از پیامدهای آن، آموزش ارتباطات سالم به جوانان قبل از ازدواج، به منظور تصمیمات آگاهانه و مسئولانه برای زندگی مستقل؛ ارائه مداخلات آموزشی مبتنی بر پیشگیری از روابط آسیب زا در برنامه های آموزشی مشاوران دانشگاه، ارائه آموزش هایی ویژه برای والدین در زمینه های مختلف روابط با جنس مقابل و چگونگی برخورد آنها با نوجوانان و جوانان، تقویت باورهای دینی درباره روابط دختر و پسر، فرهنگ سازی و تقویت بنیان های فرهنگی دانشگاه و جامعه درخصوص روابط سالم و همچنین با بسترسازی ازدواج آسان جوانان می توان پیامدهای منفی اینگونه ارتباطات را کاهش داد.