اختلال هویت جنسی ( ترنسکشوال، ترنس) به معنای اشتیاق به زیستن و پذیرفته شدن به عنوان عضوی از جنس مخالف است که معمولا همراه با احساس ناراحتی در مورد جنس آناتومیک خود و تمایل به جراحی و درمان هورمونی می باشد. عوامل مختلف ارثی، اثرات هورمونی و درگیری مغز به عنوان عوامل دخیل بررسی شده اند. تحقیقات نشان داده مناطقی از مغز که مسئول تقاوت های جنسیتی هستند در این افراد با افراد طبیعی تفاوت دارد. این اختلال در ۴ درصد مردها و تا ۲ درصد از زن ها دیده می شود. تمایل برای بودن در جنس مخالف در حدود ۳ درصد برای پسربچه ها و کمتر از یک درصد در دختربچه ها می باشد. افراد مبتلا به اختلال جنسیتی (ترانس سکسوالیته) از بدو شناخت خود از سنین زیر ۳ سالگی، رفتارها و گرایش هاي جنس مخالف را از خود بروز می دهند و با وجودي که هیچگونه اختلالی در جسم آنها مشاهده نمی شود، عمیقاً احساس می کنند که در کالبدي اشتباه متولد شده اند و جنسیت حقیقی آنها با آنچه هستند متفاوت است. بدین ترتیب، پسربچه هایی که دچار اختلال هویت جنسیتی هستند، گرایش به بازي هاي دخترانه و لباس هاي دخترانه دارند و رفتارهاي دخترانه از خود بروز می دهند. همچنین دختربچه هاي دچار این اختلال نیز حرکات و رفتارهاي پسرانه دارند و از انجام کارها و بازي هاي دخترانه امتناع می کنند.
می توان گفت هویت جنسیتی بخش قابل ملاحظه اي از هویت هر انسان را تشکیل می دهد و دربردارندة تصویري است که هر فرد به عنوان مرد یا زن از خود دارد. فرد می آموزد که از این حیث که مرد یا زن آفریده شده، باید به شیوه خاص بیندیشد، رفتار کند و احساس نماید. بنابراین، براي برقراري ارتباط اجتماعی موفق با اطرافیان و داشتن زندگی سالم فرد باید هویت جنسیتی خود را بشناسد و همان گونه رفتار کند که جامعه به عنوان مرد یا زن از او انتظار دارد. در غیر این صورت، یعنی اگر فرد هویت جنسیتی خود را به درستی نشناسد یا آن را نپذیرد، در زندگی فردي و اجتماعی دچار مشکل می شود. بنابراین، شناخت عواملی که باعث ایجاد اختلال هویت جنسیتی می شود و برنامه ریزي براي برطرف کردن این عوامل می تواند میزان افراد مبتلا به این بیماري را کاهش دهد و نهایتاً مشکلات اجتماعی را که به علت این مسئله به وجود آمده از بین ببرد.